بررسی اثربخشی ایماگوتراپی بر کاهش رفتارهای اجتنابگرانه و مضطربانه دلبستگی ناایمن زنان متاهل شهر اراک

افرادی که سبک دلبستگی ایمن دارند،افرادی هستند که دریافته اند می توان به سادگی به دیگران اعتماد کرد و به روابط نزدیک و صمیمی طولانی مدت مقید و پایبند هستند اما افرادی که سبک دلبستگی مضطرب دارند ،مطمین نیستند که مورد عشق و علاقه دیگران هستند ارزش عشق ورزیدن را دارند و احتمالا مورد حمایت دیگران هستند.هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی ایماگوتراپی بر کاهش رفتارهای مضطربانه و اجتنابگرانه دلبستگی ناایمن زنان متاهل شهر اراک بود. تحقیق حاضر از نوع پژوهش های کاربردی بود، علاوه بر این از حیث نحوه اجرا ، این پژوهش از نوع شبه تجربی بوده و در آن از دو گروه آزمایش و گواه با انجام پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری پس از درمان استفاده شدند .جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه زنان متاهل شهر اراک که دارای دلبستگی ناایمن می باشند و به دلایل مشکلات رفتاری و خانوادگی به مراکز مشاوره مراجعه کردند که از طریق نمونه گیری در دسترس هدفمند تعداد 30 نفر انتخاب شدند و در دو گروه پانزده نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند.نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد بین گروه های آزمایش و گواه حداقل در یکی از متغیرهای وابسته به هم تفاوت معنادار وجود دارد. برای پی بردن به این نکته که از لحاظ کدام متغیر بین دو گروه تفاوت وجود دارد، دو تحلیل کوواریانس تک متغیری در متن مانکوا انجام گرفت که نتایج آن مبین آن بود که بین میانگین اغلب مولفه های ایماگوتراپی در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. در واقع با حذف تاثیر نمرات پیش آزمون بین میانگین تعدیل شده سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی ، سبک دلبستگی ناایمن اضطرابی بر حسب گروه در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود داشت. به طور کلی بر اساس این یافته ها می توان گفت ایماگوتراپی در پس آزمون باعث کاهش رفتارهای دلبستگی ناایمن اجتنابی سبک دلبستگی ناایمن اضطرابی شده است.

Keywords:

ایماگوتراپی , رفتارهای مضطربانه , رفتارهای اجتنابگرانه , دلبستگی ناایمن , زنان متاهل