بازکاوی بافت و سیاق به عنوان مولفه های بنیادین فهم کتاب وحیانی از منظر علامه طباطبایی

از زمان نزول اولین آیات بر پیامبر خاتم (ص)، مسلمانان برای فهم این متن مقدس تلاشهای وافری کرده اند ولی هر چقدر از زمان حیات پیامبر (ص) و عصر صحابه دور شده، به دلیل فاصله با بافت فرهنگی و قراین فهم، روشهای فهم متن مقدس براساس منابع مورد استفاده مفسران و تخصص و سلایق خاص هر کدام متنوع شده است. تفسیر المیزان یکی از تفاسیر مهم شیعی است که به قلم علامه طباطبایی(ره) نگاشته شده. در این راستا پژوهش حاضر با استفاده از ابزار کتابخانه ای و بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی و تحلیل کیفی به دنبال پاسخ به این سوالات است که بافت و حال و هوای نزول از نظر علامه چه تاثیری در فهم مراد جدی خداوند دارند و سیاق نزد علامه چه کارکرد هایی دارد یافته های پژوهش حاکی از آن است که علامه طباطبائی برخلاف اکثر اندیشمندان که بافت و سیاق را مترادف هم گرفته اند؛ ولی از منظر علامه بافت همان قرینه های مقامی و لحن و حال و هوای نزول و سیاق در نظر ایشان زنجیره لفظی کلام است که با توجه به این دو مولفه و با غور و فکر در آیات کلام االله مجید، برداشت های ویژه ای از آن آیات میکند که در آراء کمتر کسی اتفاق می افتد. همچنین در برخی موارد با توجه به سیاق آیات به تقسیم بندی موضوعی پرداخته و اقوال برخی مفسران را پیرامون مطلبی رد میکند و نادرستی آنها را با سیاق آیه نمایان میسازد و یا در ترجیح قرائتی بر قرائت دیگر، تعیین مکی مدنی بودن سوره و ارزیابی صحت و سقم روایات از سیاق استفاده میکند.

Keywords:

بافت , سیاق , علامه طباطبایی , تفسیر المیزان , کتاب وحیانی.