مدلسازی داکینگ مبتنی بر فضای قطبی و حل الگوریتم ژنتیک

شناسایی هر چه بیشتر اهداف درمانی جدید کمک زیادی در زمینه طراحی دارو می باشد. به این جهت که طراحی دارو یکی ازموضوعات مهم در حوزه سلامت و درمان است، طراحان دارو به دنبال بهترین روش طراحی دارو با کمترین هزینه، بالاترین سرعت و با دقت مطلوب هستند. در این راستا فرایند داکینگ مولکولی بسیار کارآمد است. داکینگ می تواند یکی از پیش مراحل طراحی دارو باشد. داکینگ یک نوع مدلسازی محاسباتی است که پیش بینی جهت گیری اتصال ترجیحی یک مولکول (به عنوان مثال لیگاند) به دیگری را (به عنوان مثال گیرنده) زمانی که هر دو به یکدیگر متصل می شوند تا یک مجموعه پایدار را تشکیل دهند، انجام می دهد.در این مقاله ابتدا به بررسی روش های مختلف داکینگ و محدودیت های آن پرداخته شده است. در ادامه مدل ریاضی مبتنی بر فضای قطبی ایجاد شده که در نهایت با حل ژنتیک آن نتایج داکینگ بدست آمده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد علاوه بر افزایش سرعت در پیش بینی جایگاه لیگاند و گیرنده، جایگاه های معرفی شده دارای حداکثر معیار معرفی شده در ادبیات موضوع می باشند.

Keywords:

داکینگ , بیوانفورماتیک , مدلسازی ریاضی , الگورتیم ژنتیک