ارزیابی طرح توسعه گردشگری روستایی در روستاهای جاذب گردشگر (مطالعه موردی:روستای ابیانه)

گردشگری یکی از مهمترین صنایع خدماتی جهان است که زمینه ی توسعه پایدار و همه جانبه را برای جوامع فراهم می کند.در این میان نقش گردشگری در شکل دهی ساختارهای نوین جوامع روستایی بیش از پیش مورد توجه بوده است و گردشگریروستایی به یکی از کلیدی ترین رویکردهای برنامه ریزان صنعت گردشگری تبدیل شده است. گردشگری روستای در صورتطراحی صحیح و اجرای کارآمد می تواند تاثیرات شگرفی بر جوامع روستایی داشته باشد. از این رو برنامه ریزان در طی سالهایاخیر با شکل دهی طرح های توسعه گردشگری روستایی در تلاش بوده اند تا زمینه های گسترش این رویکرد سازنده را درمیان روستاهای هدف گردشگری فراهم نمایند. با این حل بدیهی است که طراحی چنین برنامه هایی بدون در نظر گرفتن ابعادمختلف اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و زیست محیطی امری غیر ممکن و محکوم به شکست است. روستای ابیانه یکی ازشاخص ترین روستاهای ایران است که هر ساله پذیرای تعداد بیشماری از گردشگران می باشد و ظرفیت های قابل توجهی درتوسعه گردشگری روستایی دارد. با عنایت به این مهم؛ این پژوهش تلاش دارد با بررسی ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی،فرهنگی و زیست محیطی به ارزیابی طرح توسعه گردشگری روستایی در روستای ابیانه بپردازد.

Keywords:

گردشگری , گردشگری روستایی , روستای ابیانه , طرح توسعه گردشگری , روستاهای جاذب گردشگر