محمد جعفری زاده - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان استان چهار محال و بختیاری
سعید عربصالحی نصرآبادی - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان استان چهار محال و بختیاری
منوچهر علیان - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان استان چهار محال و بختیاری

در پژوهش حاضر به تاثیر تشویق و تنبیه بر پیشرفت یادگیری دانش آموزان دوره ابتدایی می پردازیم . تشویق و تنبیه ازابزارهای تربیتی هستند که می توان گفت پیشینه ای به قدمت تعلیم و تربیت دارد. از این ابزار در خانواده، جامعه و بهخصوص در مدارس استفاده می شود. تشویق و تنبیه موافقان و مخالفانی در حوزه ی تربیتی دارد اما دغدغه ی این پژوهشاین بوده است که مزایا و معایب هر دو را با روش کتابخانه ای و با تکیه بر پژوهش های صورت گرفته کاویده و در یک جمعبندی جامع در اختیار پژوهشگران این حوزه قرار دهد. یافته های این پژوهش نشانگر آن است که تنبیه و تشویق اگر به موقع وبجا و صحیح صورت گیرد بسیار موثر خواهد بود. هر چند هردو می توانند معایبی نیز داشته باشند. یافته ی مهم دیگر ایناست که با کنکاش و تحلیل مقالات و کتب منتشر شده در این زمینه مشخص شد که بین تشویق و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان و همچنین بین تشویق و تقویت رفتارهای مثبت رابطه وجود دارد. نتایج حاصله گویای این مطلب است که تشویقعامل موثر در یادگیری و تغییر رفتار سازندگی عشقی، مهارت های اجتماعی و یک روش مفید و مطلوب برای پیشرفتتحصیلی دانش آموزان می باشد.

تشویق، تنبیه، یادگیری، تعلیم و تربیت