ایران در جنگ جهانی دوم

حکومت رضاشاه در قبال جنگ جهانی دوم و ورود آسان متفقین به کشور، از فقدان حمایت مردمی و انسجام لازم در ساختارقدرت سیاسی پهلوی اول حکایت می کند. با شروع جنگ جهانی دوم در سال 1318 .ش/ 1939.م، اوضاع جهان دگرگون شده واغلب کشورهای جهان به حمایت از متفقین یا متحدین مجبور گردیدند. در این میان کشور ایران، با وجودی که از همان ابتداسیاست بیطرفی را اتخاذ نمود به واسطه سیاست های رضاشاه (1304- 1320 .ش)، مبنی بر طرفداری از آلمان هیتلری و نیز بهدلیل موقعیت استراتژیک، مورد توجه دول متفق قرار گرفت. از این رو، با حمله متفقین در سوم شهریور 1320 .ش، ایران عملابه صحنه منازعه میان دول متخاصم تبدیل گردید. تاثیرات منفی این حمله با ناکارآمدی ارتش 127 هزار نفری رضاشاه چنانجو سرخوردگی و یاسی در جامعه ایران، به ویژه در میان نظامیان جوان، به وجود آورد که اغلب ایشان با استفاده از فضای بازسیاسی ناشی از ورود متفقین و سقوط دیکتاتوری رضاشاه، جذب گروه ها و دستجات مختلف گردیدند.

Keywords:

رضاشاه , جنگ جهانی دوم , متفقین , متحدین , ایران