الهام بذرافشان مقدم - مدرس دانشگاه بین المللی امام رضا علیه السلام، مشهد
مریم سیامک - کارشناس حسابداری، مشهد

پژوهش حاضر به ارزیابی نرخ بازده داراییها و نرخ بازده حقوق صاحبان سهام صورت های مالی تلفیقی در مقایسه با صورت هایمالی شرکت اصلی و همچنین مقایسه نسبت های مشابه صورت های مالی شرکت اصلی در مقایسه با شرکت هایی که شرکت زیرمجموعه ای ندارند، در زیر گروه شرکتهای سیمانی، کاشی سرامیک و محصولات کانی غیرفلزی میپردازد و سودمندیتصمیمات مدیران را مورد چالش قرار میدهد.جهت بررسی فرضیه های تحقیق از آزمون من ویتنی و آزمون ویلکاکسون استفاده گردیده است. جامعه ی آماری این پژوهش، 70 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد که صورت های مالی 22 شرکت تلفیقی و 48 شرکت بدون تلفیق درسال 1394 بوده اند. با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش شرکت هایی که به منظور افزایش ارزش آفرینی تلفیق انجاممی دهند، نتوانسته اند در بازار رقابت ایران پیش رو بوده و وجهه ی قابل قبولی به لحاظ سودی با کارآیی بالاتر از رقبا به وجود آورند.عدم رشد بازده دارایی های گروه نسبت به شرکت اصلی نیز نشانه ای است از این که مدیریت نتوانسته پول بیشتری بهسهامداران شرکت خود و شرکتهای فرعی پرداخت کرده، از این رو با سرمایهگذاری سرمایهی شرکت خود در امور تجاری وتولیدی بهتری میتوانست افزایش ثروت و کارایی به همراه داشته باشد. از این رو به تحلیلگران و سهامداران توصیه میگردددر تصمیمات مربوط به سرمایهگذاری هم صورتهای مالی تلفیقی و هم شرکت اصلی را در مقایسه با شرکتهایی که شرکتزیر مجموعهای ندارد، مورد بررسی قرار داده تا بتوانند بهترین انتخاب را برگزینند.

صورت های مالی تلفیقی، نسبت های مالی، بازده دارایی ها، بازده حقوق صاحبان سهام