زیبا محمدی

مدیریت ریسک یک ابزار رو به پیشرفت برای افزایش احتمال موفقیت پروژه های مهندسی است. وجود یک شکافمشروعیتی، که در اثر نبود اعتبار تجربی شیوه های برتر چاپ شده است، می تواند دلیل مقبولیت پایین مدیریتریسک در پروژه ها باشد. ما یک بررسی تجربی و بحث پیرامون اصول یازده گانه استاندارد مدیریت ریسک ISO 31000:2009 را با استفاده از یک پیمایش بزرگ مقیاس در بین فعالان توسعه تولید و مهندسی ارائه می دهیم.دریافتیم که وفاداری به اصول مدیریت ریسک در تراز بالا در کنار دستیابی به اجرای پایدارتر پروژه، عامل مهمیدر دستیابی بهتر به اهداف هزینه ای، برنامه ای، فنی و رضایتمندی است. این نتیجه پیشنهاد می دهد که به جاییک تک استاندارد صلب یا یک مجموعه از شیوه ها که در حال تغییر دائم هستند، اصول ISO دارای پتانسیلبالقوه ای هستند که بتوانند اساس فهم مشترک ما از بهترین شیوه باشند و حرفه ای سازی مدیریت ریسک راتسریع بخشند.

؛ISO 31000، مدیریت پروژه، چارچوب مدیریت ریسک، تحلیل پیمایش، حرفه ای سازی، دیدگاه توافقی، استاندارد سازی