محمد نادری - کارشناس حقوق بین الملل، تهران

واژه تروریسم از کلمه ترور به معنای ترساندن و وحشت است اما استفاده از این واژه به انقلاب فرانسه باز می گردد پس ازاعدام لویی چهاردهم پادشاه فرانسه در 21 ژانویه 1792 ضد انقلابیون شامل اشراف برای مقابله با این وضعیت گرد هم آمدند ودر مقابل، رهبران انقلاب هم به این وضعیت واکنش نشان دادند. در جولای 1792 و پس از ترور ژان پل مارات یکی از رهبرانانقلاب، شورای ملی فرانسه به رهبری ژاکوبن کمیته دوازده نفری امنیت عمومی را ایجاد کرد و در 5 سپتامبر 1792 فرمانترور را برای مجازات مظنونان و مرتکبان این اعمال صادر کرد.هر چند بر اساس منشور ملل متحد تنها استثنای توسل به زور ازسوی دولت ها استناد به حق دفاع مشروع است که تحت شرایط خاصی انجام می شود حق دفاع مشروع بارها از سوی کشورهایمختلف بخصوص ایالات متحده آمریکا برای توجیه اقدامات نظامی علیه تروریسم بین المللی مورد استفاده قرار گرفته است منجمله حمله جنگنده های آمریکایی در سال 1986 به لیبی و حملات بعد از یازده سپتامبر 2001 به بهانه نابودی القاعده بهافغانستان و مواردی دیگر از این قبیل که با سکوت مجامع بین المللی نیز روبرو شده است.البته بی تردید بعد از اینکه نقض قوانین بین المللی و برخود دوگانه این مجامع با کشورهای امپریالیسم دنیا نسبت بهکشورهای ضعیف تر در تصمیم گیری سازمان های بین الملل موثر بوده ولی عدم وجود معنی و مفهوم ثابت و یکسان در اینجوامع از لغت تروریسم باعث شده راه فراری برای توجیه اقدامات این کشورها وجود داشته باشد لذا سوابق نشان می دهد کهدولتها در مبارزه با تروریسم موفق نبوده اند و تروریسم همچنان جامعه جهانی را مورد تهدید قرار می دهد. در واقع ضعف نظامبین المللی و ناتوانی در مبارزه با تروریسم؛ دولت ها را مجبور ساخته که به طور یک جانبه اقداماتی را انجام دهند و این اقداماتممکن است در مواردی با حقوق بین الملل مطابقتی نداشته باشد.

تروریسم، حقوق بشر، قطعنامه های بین المللی، دفاع مشروع، توسل به زور