مهدی عامری - دانشگاه تهران، تهران

هر سازمانی برای پیشرفت و توسعه خود، نیازمند راهبرد و برنامه ریزی های خرد و کلان است. جایگاه و نقش نیروی انسانی دراین راهبردها به عنوان منابع اصلی سازمان از اهمیت و اعتبار فوق العادهای برخوردار می باشد. به عبارتی، منابع انسانی،ثروت واقعی یک سازمان به شمار میرود. در دین مبین اسلام نیز، انسان به عنوان خلیفه و جانشین خداوند در زمین از جایگاهو اهمیتی بس رفیع و مهم برخوردار است [1] .امروزه مدیریت منابع انسانی نقشی کلیدی در پیشبرد فعالیت های سازمان بازی میکند. سرنوشت کامیابی سازمان با سرنوشتمدیریت منابع انسانی سازمان آنچنان در هم آمیخته که جایگاه این حوزه وظیفه ای را تا حد شریکی راهبردی ارتقا داده است.این نقش راهبردی در عمل به کارکرد خرده نظام های مدیریت منابع انسانی یعنی جذب و گزینش، آموزش و توسعه، بهکارگیری اثربخش و نیز نگهداری منابع انسانی تبدیل شده است [2].