نقش نماز در بازداری از گناه

یکی از مهم ترین نیاز های درونی انسان، نیایش در برابر معبود یگانه است که با توجه به شاکله وجودی انسان می توانگفت، نماز بهترین پاسخ به این نیاز می باشد.ازآثارمهم نماز،چنان که درقرآن به آن تصریح شده است ،بازداشتننمازگزارازگناهان وجرائم فردی واجتماعی است.نمازبرای نمازگزاردرحکم یک ناهی از منکرودرحکم یک ضابط وناظراست کهپیوسته اورا ازارتکاب گناه وتخلف از دستورات دینی بازمی داردوافزون براین،درحکم پلیسی درونی مانع ارتکاب جرائم فردیواجتماعی مانند:کم فروشی،خیانت وکم کاری می شود. اکنون این پرسش مطرح می گردد که نماز چگونه و با چه مکانیزمی ازوقوع گناه پیشگیری می نماید فرضیه پژوهش آن است که نماز، شخصیت انسان را تعالی می بخشد و او را به ابزار کنترلدرونی مجهز کرده و جهت گیری مناسبی در رفتار آنها ایجاد می نماید، در نتیجه وقوع گناه در جامعه نیز کاهش می یابد. برایبررسی فرضیه از روش تحلیلی توصیفی و اسنادی با مراجعه به منابع کتابخانه ای بهره برده ایم.

Keywords:

نماز , تعالی , گناه , بازدارندگی