نبود اب کافی جهت اب شرب مورد نیاز برای مردم یک منطقه مسایل اجتماعی را نیز در پی خواهد داشت. بنابراین برای دسترسی به منابع ابی جدید، انجام چنین مطالعاتی به طور گسترده ضروری می­باشد. مسیرهای قدیمه رودخانه­ها در نواحی دشت با توجه به وسعت، ضخامت و نوع رسوباتی که دارند می­توانند حجم قابل توجهی از اب را در خود ذخیره کنند. بنابراین اگر ذخایر ابی انها از لحاظ کمی و کیفی مناسب باشد، می­توان انها را به عنوان منابع ابی جدید معرفی نمود. اب رودخانه کارون در بازه شوشتر- دارخوین در دشت خوزستان از نظر کیفی جهت تامین اب شرب مناسب نمی­باشد و حتی در بیشتر فصل سال ممکن است کیفیت لازم جهت مصرف صنعت و ابیاری را نداشته باشد. بر این اساس مسیرهای مدفون این رودخانه تحت مطالعات زمین­شناسی، سنجش از دور و هیدروژیولوژی قرار گرفت.  مسیر رودخانه کارون تحت تاثیر دو عامل زمین­شناسی، یکی اثرات حرکات تکتونیکی و دیگری تاثیرات رسوبگذاری این رودخانه در دشت می باشد. رودخانه کارون از نظر ریخت شناسی، رودخانه­ای میاندری یا پیچان رود شناخته می­شود. استفاده از روش­های مختلف در پردازش تصاویر ماهواره­ای منطقه، اعمال فیلترهای مناسب باعث بارزسازی بهتر مرزهای مسیرهای قدیمه کارون و شواهد جابجایی ان در بازه شوشتر- دارخوین گردید. همچنین انجام طبقه­بندی تصویر ماهواره­ای با روش نظارت شده نتایج نسبی خوبی در استخراج لایه­های مسیر قدیمه رودخانه کارون در بازه مورد مطالعه حاصل گردید. نتایج نشان می­دهند که رودخانه کارون طی سال­های 1990 الی 2014 تغییرات بسیار زیادی داشته است و متاسفانه تغییرات ان در جهت کاهش میزان اب رودخانه به همراه جابجایی رودخانه بوده است. با مشاهده نتایج ارایه شده به وضوح می­توان دید که میزان تغییرات چقدر زیاد بوده و حدودا 175 کیلومتر مربع از میزان مساحت رودخانه کارون کاسته شده است. مجموع طول مسیرهای قدیمه کارون در بازه شوشتر- دارخوین حدود 356 کیلومتر می­باشد که با در نظر گرفتن عرض حدود 250 متر برای رودخانه، مساحت این مسیرهای قدیمه حدود 89 میلیون متر مربع (8900 هکتار) براورد می­شود.