امیر سیف الدینی - کارشناس ارشد متالورژی، دانشگاه تهران
مهدی سالاری - کارشناس ارشد متالورژی، دانشگاه صنعتی شریف
محمدعلی بوترابی - استاد متالورژی، دانشگاه علم وصنعت ایران

در سالهای اخیر، نیاز گسترده صنعت به چدنهایی با استحکام و انعطاف پذیری بالا به تحقیقات گسترده ای درباره بهینه سازی خواص و ساختار چدنهای نشکن منجرشده است که نتیجه درخشان آن کشف چدنهای نشکن با ساختار بینایتی می باشد. در این پژوهش تغییرات ساختار و خاصیت مقاومت به ضربه چدنهای نشکن آستمپر شده با ترکیب اسمی 0.04Mg,0.25%Mn,2.81%Si,3.51%C به همراه 0.1 ، 0.3 ، 0.4 درصد مولیبدن در اثر تغییر دو پارامتر مهم دمای آستمپرینگ و میزان مولیبدن مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج آزمایش ضربه و متالوگرافی برای چدن مذکور در دماهای آستمپر 300 و 370 و 400 درجه بعد از استنیته کردن در 900 درجه گزارش شده است. افزایش درصد مولیبدن از 0,1 تا 0,4 باعث ازدیاد آستنیت تحول نیافته شده و مقاومت به ضربه را افزایش داده است. با افزایش دمای آستمپرینگ میزان آستنیت باقیمانده زیاد شده و مورفولوژی فریت بینایتی از سوزنی شکل به پرشکل تغییر یافته است. همچنین با افزایش دمای آستمپرینگ مقاومت به ضربه افزایش یافته که بیشترین مقدار آن مربوط به دمای آستمپرینگ 400 درجه می باشد.

مولیبدن، انرژی ضربه، چدن نشکن آستمپر