علیرضا پورخورشیدی

واژه پوزولان (pozzolan) یک واژه آمریکایی است که ساده شده واژه پوزولانا (pozzolana) می باشد و از نام منطقه پوزولی (pozzuli) در ایتالیا گرفته شده است. در منطقه یاد شده رومی ها دریافتند که مواد آتشفشانی سیلیس دار دارای خاصیت واکنشی هستند. آنها این مواد را "pulvis puteolanus" نامیدند (Shi et al 2006). امروزه از هر دو واژه پوزولان و پوزولانا استفاده می شود. افزودن این مواد آذرین طبیعی به سیمان علاوه بر افزایش تولید، باعث افزایش دوام دراز مدت آن می شود. استانداردهای متفاوتی تا کنون برای پوزولان های طبیعی در دنیا ارائه شده است که از مهمترین آنها می توان به استاندارد های ASTM و DIN اشاره نمود. اغلب استاندارها بر اساس ترکیب شیمیائی پوزولان ها تعریف شده اند و ترکیب فازهای کانی شناسی و ویژگیهای پتروگرافی پوزلان ها تا کنون مورد بررسی جدی قرار نگرفته است. در ایران نیز پوزولان ها در تولید سیمان های آمیخته مورد استفاده قرار می گیرند. توف های سبز سازند کرج در البرز مرکزی سال ها است که به عنوان پوزولان در صنعت سیمان استفاده می شوند. برای مثال می توان به کارخانه های سیمان تهران و سیمان آبیک اشاره نمود. این توف ها از نظر کانی شناسی، ترکیب و بافت در لایه های مختلف و گستره های جغرافیائی متفاوت یکسان نیستند و با وجود ترکیب شیمیایی تقریبا مشابه، فعالیت پوزولانی آنها به شدت متغیر است.

پهنه بندی , پوزولان های طبیعی , ‎سیمان پوزولانی