تحلیل خطر زلزله به منظور اولویت‌بندی مکانی مقاوم‌سازی ساخت و ساز روستایی در گستره استان چهار محال و بختیاری

چکیده تحقیق حاضر به منظور اولویت بندی مکانی برنامه مقاوم سازی و بهینه سازی ساخت و سازهای روستائی در گستره استان چهارمحال و بختیاری انجام یافته است. اولیت بندی مکانی مناطق روستائی استان، بر مبنای شاخص های 1- شاخص طبیعی ( اقلیم و شیب)، 2- شاخص لرزه ای ( پهنه خطر و فاصله از گسل )، 3- شاخص کیفیت ساختمان و 4- شاخص جمعیتی انجام یافته است.در شاخص طبیعی، مکان های با برودت هوای بالاتر ( سردسیرتر) و مکان های روستائی واقع در شیب های تند و مستعد رانش و ریزش القائی در اولویت بالاتری قرار گرفته اند. رتبه بندی مکانی بازای دهستان های استان از اولویت بالا به پائین تر انجام یافته است. شاخص لرزه ای دو پارامتر مهم پهنه خطر زلزله و فاصله از گسله های لرزه زا و اصلی را شامل می شود. دهستان های واقع در مناطق خطر لرزه ای بسیار بالا در اولویت اول و مناطق کم خطر نسبی به ترتیب بعدی جای می گیرند. دوری و نزدیکی به گسل نیز یکی دیگر از پارامترهای شاخص لرزه ای است گه در آن دهستان های نزدیک به گسله های بزرگ و اصلی در اولویت اول و به ترتیب دور شدن از گسله ها، دهستان های دیگر رده بندی شده اند. برای تعیین شاخص کیفی ساختمان های روستائی با توجه به محدودیت اطلاعات، علاوه بر نتایج کارهای انجام یافته توسط بنیاد مسکن انقلاب اسلامی و داده های پایه طرح های هادی، بر دستاوردهای بازدیدهای میدانی تکیه شده است. ترتیب بندی کیفیت ساختمان، بر اساس تیپ بندی ساختمانی و بصورت میانگین و کلی برای دهستان های استان و با قضاوت مهندسی بوده است. در شاخص جمعیتی، تراکم جمعیت در دهستان های استان، پارامتر محاسباتی اولویت بندی را تشکیل می دهد که بر اساس آن، دهستان های استان رده بندی شده اند. این شاخص به نوعی در بر دارنده پارامتر مهم دیگر، یعنی تعداد ساختمان ها نیز می باشد. اولویت بندی بر اساس هر کدام از شاخص ها و پارامترهای مذکور، بازای مقادیر عددی نرمالایز شده انجام یافته است. نتایج کار بصورت اولویت بندی نهائی دهستان های استان چهارمحال و بختیاری بر اساس ترکیب وزنی کلیه شاخص های فوق ( پارامترهای مختلف ) که دارای بازه یکسانی از مقادیر عددی و ضریب اهمیت متفاوتی اند، انجام و ارائه گردیده است.

Keywords:

زلزله , اولویت بندی مکانی روستا