ارزیابی و تحلیل میزان تحقق پذیری شهرهای جدید در کشور و انطباق آن ها با اهداف مربوطه

در طرح جامع شهرهای جدید، برنامه‌ریزی براساس افق طرح انجام پذیرفته است. اینک که افق برنامه‌ریزی برخی شهرهای جدید رو به پایان است، فرصت مناسبی است که عملکرد شهرهای جدید را در طول این دوره مورد بررسی قراردهیم. با بررسی مشاهدات، مطالعات و پژوهش‌هایی که در ارتباط با شهرهای جدید و نیازهای ساکنین آنها صورت پذیرفته است، به نظر می رسد شهرهای جدید نتوانستند به همه اهداف موردنظر از پیش تعیین شده برسند. بنابراین ما در این پژوهش بر آن بوده‌ایم تا میزان تحقق‌پذیری اهداف شهرهای جدید را مورد سنجش قرار دهیم تا از این طریق بتوانیم پیشنهادات و راهکارهایی را در جهت افزایش تحقق‌پذیری اهداف شهرهای جدید ارائه نماییم، چراکه سیاست ایجاد شهرهای جدید در ایران به ویژه پس از انقلاب یکی از مهم‌ترین سیاست‌ها در زمینه شهرسازی محسوب می‌گردد. اهداف پژوهش: سنجش میزان تحقق‌پذیری اهداف شهر جدید در زمینه جمعیت‌پذیری و کنترل مهاجرت، بررسی عملکرد شهرهای جدید همگام با اهداف ایجاد آنها از بابت جمعیت‌پذیری، اشتغال، ایجاد خدمات مناسب و...، بررسی طرح های شهرهای جدید ومقایسه وضع موجود با اهداف طرح‌ها از نظر تعادل بین کاربری و عملکردهای مختلف و سنجش الگوی طراحی ساختار شهری شهر جدید و نحوه تحقق آن، سنجش الگوی تخصیص کاربری و نحوه تحقق آن، سنجش تحقق اهداف شهر جدید در زمینه توسعه اقتصاد شهری و منطقه‌ای و ایجاد اشتغال و تبیین عوامل مؤثر بر میزان تحقق اهداف. نتایج و دستاوردهای حاصل از پژوهش: با توجه به اطلاعات به‌دست آمده، می‌توان گفت یکی از دلایل عدم موفقیت شهرهای جدید، عدم توجه به مسئله اشتغال این شهرها در بدو برنامه‌ریزی بوده است. مسلماً بدون توجه به مسئله اشتغال، جمعیت‌پذیری این شهرها توفیق چندانی نخواهد داشت. از سوی دیگر احداث شهرک‌های اقماری در اطراف شهرهای جدید، با شرایط و امکانات بهتر و از سویی افزایش وسعت شهرهای مادر که ظرفیت‌پذیری این شهرها را افزایش و سرریز جمعیت را کاهش داده است، در عدم جمعیت‌پذیری شهرهای جدید نقش بسزایی داشته است. کمبودها و نیازها و عدم وجود زیرساخت‌های لازم از عوامل دیگر این عدم موفقیت به حساب می‌آیند. رفت‌و‌آمدهای مداوم از شهر جدید به شهرهای مادر برای برآوردن نیازهای اساسی، میزان فاصله از شهرهای مادر و تفاوت قیمت زمین و مسکن میان شهر مادر و شهرهای جدید نیز از دیگر عوامل مؤثر در عدم جذب جمعیت به شهرهای جدید بوده است. عدم توجه به کیفیت خدمات شهری و عمومی، امکانات آموزشی و فرهنگی، فضای سبز، آب بهداشتی، برق، مخابرات، شبکه فاضلاب، خدمات تجاری و ... از دیگر عوامل مهم عدم جذب جمعیت به این شهرها بوده است.

Keywords:

ارزیابی , شهرهای جدید