غزال راهب

ایران یک کشور سانحه خیز است نرخ سریع رشد جمعیت و شهرنشینی و تخریب محیط زیست افزایش خطر و آسیب پذیری سازه ها و سکونتگاه ها را موجب شده است با وجود این تا کنون هیچگ.نه سیاست مهم و موثری به منظور کاهش خطر سوانح در کشور بوجود نیامده است در خلال دهه آخر قرن بیستم که به عنوان دهه بین المللی کاهش خطر سوانح طبیعی اعلام شده تلاشهای گسترده ای در سطوح مختلف صورت گرفت تا با این مساله برخورد شود در این طرح فعالیتهای این دهه در ایران با استناد به معیارهای خاصی بررسی تحلیل و ارزیابی شده است در انتها یک ساختار مناسب برای مدیریت سوانح طبیعی طراحی شده که انتظار می رود شرایط را بهبود بخشیده و بر برخی از مسائل و تنگناهای موجود فائق آید این طرح به عنوان مهمترین حاصل فعالیتهای دهه مذکور در ایران به شمار میرود مطالعه حاضر قبرنامه ها و اقدامات مدیریت سوانح در ایران را فاقد کارآمدیهای لازم می داند و به پیشنهاد راهکار در مورد آن می پردازد.

سوانح طبیعی , مدیریت سانحه , کاهش خطر