رضا اقنوم
احمد زارع فیض آبادی
ام البنین تاجیک
حسام الدین غلامی

کشاورزی پیشرفته که بر کشت تک محصولی، عملیات گسترده خاک ورزی و استفاده وسیع از نهاده ها (بویژه کودهای شیمیایی) استوار است، در افزایش عملکرد گیاهان زراعی در طول قرن بیستم توفیق چشمگیری داشته است. درعین حال، در ابتدای قرن بیست ویکم بخش کشاورزی در تامین غذای کافی برای جمعیت روبه رشد جهان با مشکلات جدی مواجه شده است. عملیات زراعی متداول، در مراحل مختلف کاشت و داشت و برداشت که مستلزم استفاده از ماشین آلات متعدد است، با حذف یا سوختن بقایای گیاهی همراه بوده است. همچنین سیستم کشت تک محصولی بطور چشمگیری باعث ازبین رفتن خاک بر اثر فرسایش شده و انحطاط پارامترهای فیزیکی و شیمیایی و مواد آلی خاک را به دنبال داشته است.در سال های اخیر، نظام های زراعی مبتنی بر کشاورزی حفاظتی در نقاط مختلف دنیا با استقبال مواجه شده است. اهداف اصلی این نوع کشاورزی عبارت است از: نگهداری و بهبود و افزایش بهره وری نهاده های طبیعی ازطریق مدیریت تلفیقی استفاده از آب و خاک و دیگر نهاده ها. کشاورزی حفاظتی باعث به حداقل رساندن آسیب های زیست محیطی و تولید پایدار محصولات کشاورزی می شود. کشاورزی حفاظتی دارای سه رکن اصلی است: خاک ورزی حداقلی یا بی خاک ورزی، نگهداری بقایای گیاهی، رعایت تناوب زراعی. در این مقاله، نقش تناوب زراعی در کنترل بیماری های گیاهی خاک زاد در سیستم کشاورزی حفاظتی به اختصار بیان شده است.