محمدحسین سعیدی راد
صمد نظرزاده اوغاز
سعید ظریف نشاط
اسماعیل محرابی

ایران با سطح زیر کشت 105000 هکتار و تولید سالیانه 360 تن زعفران خشک به عنوان اولین تولیدکننده و صادر کننده زعفران جهان بشمار می آید. کاشت پیاز زعفران در ایران همانند سایر نقاط جهان به طریقه سنتی و با دست انجام می گیرد. این روش کاشت موجب صرف وقت و نیروی کار زیاد می شود. در این پژوهش یک دستگاه ماشین پیازکار هفت ردیفه با قابلیت کاشت 5 تا 10 تن پیاز در هکتار با فاصله ردیف های 30-25 سانتیمتر طراحی و ساخته شد. این ماشین دارای موزع استوانه ای جریان پیوسته در کف مخزن بوده و توسط 7 مجرای خروجی، پیازها را به سمت شیاربازکن های دستگاه هدایت می کند. به منظور ارزیابی ماشین ساخته شده، تاثیر سرعت پیشروی در سه سطح(4، 5 و 6 کیلومتر بر ساعت) و تراکم کاشت در سه سطح(5، 6 و 7 تن در هکتار) بر ظرفیت مزرعه ای، درصد شکستکی پیازها، یکنواختی توزیع پیاز حول فاصله تنظیم شده و یکنواختی توزیع پیاز حول میانگین فاصله های بدست آمده، بررسی شد. نتایج نشان داد که با افزایش سرعت و تراکم کاشت، دقت کاشت کاهش می یابد ولی به منظور دستیابی به حداکثر مطلوب ظرفیت مزرعه-ای، مناسبترین سرعت کاشت در محدوده 5 کیلومتر بر ساعت بدست آمد. دقت پیازکار در یکنواختی توزیع پیازها حول میانگین فاصله های اندازه گیری شده و حول فاصله تنظیمی به ترتیب 90 و 82 درصد در سرعت پیشروی 5 کیلومتر بر ساعت بدست آمد. واژه های کلیدی :پیاز زعفران– ماشین کارنده- مکانیزاسیون