حجت اله فروغی فرد
مریم معزی
مسعود غریب نیا
عیسی کمالی
عباس متین فر
غلامعباس زرشناس

این پروژه به منظور تعیین میزان رشد و بقای پست لارو میگوی وانامی در تراکم های مختلف جلبک های مضربه عنوان یکی از پروژه های زیر طرح مطالعه آلودگی محیط های دریایی ناشی از شکوفایی های مضر جلبکی اجرا گردید. در طی عملیات آزمایشگاهی، دینوفلاژلا های Noctiluca scintillans ، Protoperedinium sp. وCochlodinium polykrikoides شناسایی گردیدند که به علت فقدان اعتبارات کافی ، عمل خالص سازی فقط برای جلبک دینوفلاژلای Cochlodinium polykrikoides انجام گرفته و اثر این جلبک بر روی میزان رشد و بقای پست لارو میگوی وانامی و بچه ماهی Epinephelus coioides در تراکم های مختلف جلبک مورد بررسی قرار گرفت در مجموع 6 تیمار و هر تیمار دارای سه تکرار بود. آزمایشات در 18 اکواریم 40 لیتری انجام گرفت. بچه میگو با میانگین طول 15 میلی متر از کارگاه تکثیر میگوی جاسک تهیه گردیده و در تانک های 300 لیتری حاوی 200 لیتر آب دریا فیلترشده ذخیره سازی گردید. به منظور بررسی اثر تراکم های مختلف جلبک های مضر ناشی از بروز پدیده کشند قرمز بر رشد و بقای پست لارو میگوی وانامی در شرایط آزمایشگاهی، در هر اکواریم، تعداد 30 قطعه پست لارو میگو به مدت 42 روز ( شش هفته) در معرض تراکم های مختلف دینوفلاژلای C. polykrikoides (200000، 600000 و 2000000 سلول بر لیتر) قرار گرفت. بچه ماهی هامور گونه Epinephelus coioides در اندازه حدود 3-2 گرم از عملیات تکثیر ماهی هامور دربخش آبزی پروری پژوهشکده به دست آمد. تمامی آزمایشات در محیط کنترل شده دمایی ( C° 25 ) در آزمایشگاه انجام گرفت. براساس نتایج حاصل از این تحقیق، اختلاف معنی داری در میزان رشد و یا بازماندگی بچه میگوها در طی دوره پرورش در تراکم های مختلف دینوفلاژلای C. polykrikoides مشاهده نشد. بچه ماهیان هامور در تیمار های حاوی جلبک کوکلودینیوم در طی مدت 14 روز به مرور ازبین رفتند که با افزایش تراکم جلبک بر سرعت تلفات آنها افزوده شد. بر اساس نتایج حاصل درصد بقای بچه ماهیها و میزان رشد در تیمار شاهد ( پرورش بچه ماهی در آب فیلتر شده ) به طور معنی داری از تیمار پرورش بچه ماهی درآب حاوی عصاره جلبک بالاتر بود.واژه های کلیدی :جلبک های مضر، کشند قرمز ، نرخ رشد، Litopenaus Vannamei ، Cochlodinium polykrikoides