ابراهیم جواهری

به منظور بررسی تاثیر کاربرد کود بیولوژیکی محرک رشد (PGPR) بر عمکرد ذرت با هدف کاهش مصرف کود پتاسیم، آزمایشی به شکل بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار و پنج تیمار به مدت دو سال در ایستگاه تحقیقات کشاورزی شاوور اجرا گردید. محاسبات آماری نشان دادند کاربرد کود بیولوژیکی محرک رشد همراه کود پتاسیم (از منبع سولفات پتاسیم) به میزان 150 کیلوگرم در هکتار بر اساس آزمون خاک با تولید 7355 کیلوگرم در هکتار بیشترین و کاربرد کود بیولوژیکی به تنهایی با تولید 5395 کیلوگرم در هکتار کمترین عملکرد را به خود اختصاص داده اند. همچنین میزان عملکرد زیست توده برای تیمارهای اول و پنجم به ترتیب 21760 و 18780 کیلوگرم در هکتار و وزن هزار دانه برای تیمار سوم که در صدر قرار داشت 301/8 و برای تیمار پنجم 283 گرم اندازه گیری شد. همچنین شاخص برداشت برای تیمار دوم 34/61 اندازه گیری شد. به طور کلی به منظور متعادل نمودن سطح پتاسیم موجود و به منظور دستیابی به عملکرد مطلوب مصرف پتاسیم به میزان توصیه شده بر اساس آزمون خاک از منابع کودی و نیز کاربرد مواد آلی به طور مستمر قابل توصیه می باشد.