محمد کریمی
حسنا میلادی

رشد روزافزون جمعیت، توسعه اراضی کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک جهان، گسترش صنایع، توزیع ناهمگون زمانی و مکانی آب شیرین به لحاظ کمی و نیزمحدودیت ها و مشکلات روزافزون کیفی منابع آبی در بسیاری از کشورها، از جمله ایران، تامین آب مطمین را به یکی از چالش های اساسی قرن حاضر تبدیل کرده است. خساراتی که گرما و کمبود آب بر محصولات زراعی و باغی از جمله بر درختان انگور تحمیل می کنند،بر کسی پوشیده نیست.در چند سال اخیر مشکل کم آبیبه صورت تهدیدی جدی برای تولید این محصول باارزش در کل ایران مطرح شده است. انگورکاران معمولا با کاهش تعداد دفعات آبیاری با این مشکل مبارزه می کنندکه نتیجه این کار،کاهش کمیت و کیفیت محصول است. حتی در مناطقیکه میزان بارندگی متوسط آن ها بین 400 تا 600 میلی متر در سال است، به دلیل پراکندگیبارندگیممکن است تاکستان ها با مشکل کمبود آب مواجه باشند.این گونه مناطق ممکن است برایکاشت انگور دیم (بدون آبیاری)مناسب نباشند. عمده بارندگی در دوره خواب انگورصورت می گیرد و در دوره رشد گیاه، بارندگی مناسبیکه نیاز آبی را تامین کند، وجود ندارد. لذا،با توجه به بحران آب، تعیین زمان های مناسب آبیاری باغات انگور و کنترل حجم آبیاری برای صرفه جویی در مصرف آب امری ضروری است.