عباس زارع میرک آبادی
ذوالفقاریان
محمد پور
ربیعی
هدایت
تیمورزاده

زهر مارها مخلوطی پیچیده از مواد بیولوژیکی متشکل از پلی پپتیدهای آنزیمی و غیر آنزیمی است که موجب بروز عوارض جدی و مرگ در انسانها می شود. یکی از مشکلات تولید پادزهر ایجاد پادتنهایی است که اختصاصی عمل نموده و توکسینهای اصلی زهر را خنثی نمایند و دیگر مشکل اصلی در تولید پادزهر وجود آنتی ژنهایی با وزن مولکولی بزرگ است که عملا در مسمویت تاثیر چندانی ندارند و همین امر باعث پیشگیری از ایجاد پادزهر با تیتر بالا می گردد. در پروزه حاضر ما تلاش کردیم تا اولا تاثیر اشعه گاما را بر روی زهر مورد بررسی قرار داده و تغییرات مولکولی زهر را شناسایی نماییم . سپس بررسی تغییرات سمیت زهر بعد از پرتو تابی مورد ارزیابی قرار گرفت . بعد از مشخص نمودن نمونه ها و میزان پرتو تابی مورد نیاز دو نمونه از زهر مورد پرتو تابی با قدرت 5 و 10 کیلو گری قرار گرفتند . 9 راس اسب به سه گروه تقسیم شدند . گروه اول شامل سه راس اسب زهر خام را بدون پرتو تابی دریافت نمودند و گروه دوم سه راس اسب زهر خام پرتو تابی شده با قدرت 5 کیلو گری در یافت نمودند . همچنین گروه سوم از اسبها زهر مار کبری با پرتو تابی 10 کیلو گری در یافت نمودند . اسبها طبق پروتوکل موجود در موسسه رازی برای مدت 5 هفته شارژ شده و سپس خون گیری از آنها به عمل آمد . تیتیر پادزهر سرمی آنها مورد بررسی قرار گرفت و همچنین آنزیمهای کبدی ، کلیوی و قلبی سرم اسبها مورد بررسی قرار گرفتندنتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که بعد از 5 کیلو گری پرتو تابی پروتینهای موجود در زهر رسوب می نمایند . از طرف دیگر میزان تیتر پادزهر در گروه دوم و سوم از اسبها نسبت به گروه اول افزایش معناداری پیدا می کند. از طرف دیگر آنزیمهای موجود در سرم اسب تغییرات چندانی از خود نشان ندادند. بر پایه نتایج به دست آمده مشخص شد که پرتو تابی زهر مار کبری با مکانیسم حذف مولکهای درشت باعث افزایش تیتر پادزهر می گردد . بهترین پرتو تابی در این مطالعه حدود 5 کیلو گری می باشد