مجید زمانی
پیمان جعفری
هادی حسن زاده مقدم
حسینعلی طاهری

به منظور بررسی و میزان مقاومت ژنوتیپ های مختلف زودرس ذرت نسبت به عامل بیماری، تعداد 51 ژنوتیپ زودرس ذرت در سال زراعی 1393 و تعداد 15 ژنوتیپ زودرس ذرت در سال زراعی 1394 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه منطقه کرج ، مشهد و اصفهان اجرا گردید. در زمان مناسب با استفاده از روش مایه زنی تزریق در نوک بلال( Tip injection ) کلیه بلال های آزمایش ها نسبت به عامل بیماری مایه زنی و آلوده شدند. عملیات مایه زنی با روش تزریق در بلال با سرنگ به میزان سه میلی لیتر در هر بلال در مرحله ظهور کامل تارهای ابریشمی صورت پذیرفت. ارزیابی مقاومت به عامل بیماری 4-3 هفته پس از مایه زنی برروی بلال، انجام گردید. نتایج حاصل از تجزیه واریانس و مقایسه میانگین نشان داد که بین مواد آزمایشی واکنش های متفاوتی نسبت به بیماری وجود دارد. در این بررسی پس از برداشت بلال ها در زمان مناسب، ارزیابی بلال های آلوده به بیماری صورت گرفت و میزان مقاومت و حساسیت هر ژنوتیپ با مقیاس (0-7) و براساس شدت بیماری مشاهده و تعیین شد. در این بررسی در سال 1393 ژنوتیپ شماره 2 با پدیگری KE 78008/212 جز حساس ترین و ژنوتیپ شماره (34)با پدیگری KSC 201 جز مقاوم ترین ژنوتیپ ها به بیماری شناسایی شد. درسال1394 نیز یک ژنوتیپ جز ژنوتیپ های مقاوم محسوب شدند به طوریکه علایم بیماری و ایجاد گال برروی بلال بسیار محدود و ماکزیم 5 درصد بود. از این گروه می توان ژنوتیپ شماره (8) را نام برد که پدیگری آن KE 75016/321 × K 1264/5-1 می باشد. این ژنوتیپ ها با استفاده از آلودگی مصنوعی و با روش مایه زنی تزریق در نوک بلال ( Tip injection ) مورد ارزیابی قرار گرفتند.واژه های کلیدی : ذرت، مقاومت، سیاهک معمولی ذرت، آلودگی مصنوعی.