مزدشت گیتی
صدیقه فاطمی
آژنگ جاهدی
امیر حسن میرآبادی
حمدالله بیرامی جم
سیامک منصوری

شایع ترین گونه های نماتد زخم ریشه سیب زمینی در همدان که اهمیت اقتصادی دارند، ‭P. neglectus ‬و ‭P.thornei ‬هستند که در اکثر مناطق تحت کشت استان انتشار داشته و بخصوص در مزارعی که بطور مداوم سیب زمینی کشت می گردد منجر به خسارت قابل توجهی می شوند. مبارزه با علف های هرز بخش مهمی از مدیریت مزارع سیب زمینی می باشد و کاربرد علف کش ها چند بار در سال در کنار روشهای زراعی برای کاهش خسارت علف های هرز ضروری است. در این تحقیق تاثیر سه گیاه کلزا، جو و چاودار بعنوان کود سبز روی جمعیت نماتد زخم و علفهای هرز سیب زمینی، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مقایسه با شاهد بدون کود سبز و با مصرف نماتدکش راگبی و علف کش متری بوزین با هدف کنترل نماتد های زخم ریشه و علف های هرز و بهبود صفات عملکردی سیب زمینی بررسی شد. تجزیه و تحلیل آماری نتایج با نرم افزار ‭SAS ‬و مقایسه میانگین ها به روش دانکن، نشان داد مخلوط کردن گیاهان آللوپاتیک در خاک قبل از کشت سیب زمینی تاثیر خیلی معنی داری روی نماتدهای زخم داشت. مصرف نماتدکش راگبی و کاربرد کود سبز چاودار، کلزا و جو بترتیب ‮‭95‬% ، ‮‭55‬% ، ‮‭38‬% و ‮‭25‬% کاهش جمعیت نماتد زخم ریشه را بدنبال داشت درحالیکه در کرت شاهد ‮‭15‬% افزایش جمعیت نماتد رخ داد. کاربرد گیاهان دگرآسیب روی تعداد علف های هرز در متر مربع اثر معنی داری نداشت اما روی وزن خشک علف های هرز خیلی معنی دار بود و از این نظر هر سه گیاه دگرآسیب با علف کش متربوزین در یک گروه قرار گرفتند اگرچه کلزا بهتر از بقیه وزن خشک علف های هرز را کاهش داد. تاثیر تیمارها در عملکرد سیب زمینی کاملا معنی دار شد و چاودار با ‮‭63/47‬ و جو با ‮‭62/73‬ تن در هکتار بهترین عملکرد را داشتند در حالیکه کرت شاهد بدون نماتدکش و علف کش با ‮‭35/58‬ تن در هکتار عملکرد کمترین محصول را تولید کرد. کلمات کلیدی : سیب زمینی، آللوپاتیک، نماتدزخم ریشه، راگبی، علف هرز، ‭P. neglectus ‬و ‭P.thornei