اثر هدفمند سازی یارانه حاملهای انرژی بر کاهش مصرف انرژیهای تجدید ناپذیر و تولیدبخش کشاورزی

هدف از این مطالعه تجزیه و تحلیل وابستگی متقابل ساختاری بین بخش کشاورزی و بخش حاملهای انرژی درایران و همچنین تأثر هدفمند سازی یارانه حاملهای انرژی بر کاهش مصرف انرژیهای تجدید ناپذیر است. برای این منظور از جدول داده – ستانده سال ١٣٨٥ استفاده شده است. روش داده ستانده یک سیستم حسابداری برای نشان دادن معاملات اقتصادی است؛ در این روش روابط بین کشاورزی و بخشهای انرژی میتواند توضیح داده شود. نتایج نشان میدهد که برای هریک میلیون ریال تولید بخش کشاورزی این بخش بطور مستقیم میبایست 0/0010 میلیون ریال بنزین ، 0/0041 میلیون ریال گازوئیل ، 0/0034 میلیون ریال برق، 0/0001 گاز طبیعی و خدمات مربوط و 0/1035 میلیون ریال از بخش کشاورزی خریداری کند هدفمندسازی یارانه حاملهای انرژی باعث کاهش تقاضا برای این حاملها خواهد شد 29379694 میلیون ریال کاهش تقاضای بنزین، ٣٠٣٥٣٨٢ میلیون ریال کاهش تقاضای نفت سفید، ٥٨٩٠٥٥١ کاهش تقاضای گازوئیل، ٩٩٦٨٠٤٥ کاهش تقاضای برق و خدمات مربوط، ٢٦٥٢٣٠٤٥ میلیون ریال کاهش تقاضای توزیع گاز طبیعی و خدمات مربوط خواهد شد. بالاترین کاهش تقاضا مربوط به بنزین به میزان ٢٩٣٧٩٦٩٤ میلیون ریال خواهد بود. و در اثر هدفمند سازی یارانه حاملهای انرژی به طور مستقیم تولید بخش کشاورزی به میزان ٢٩٩٧٦٧٢٩ میلیون ریال یعنی به میزان0/09 درصدکاهش خواهد یافت.

Keywords:

انرژیهای تجدید ناپذیر , تحلیل داده- ستانده , حاملهای انرژی , کشاورزی , هدفمند سازییارانهها