بررسی پتانسیل ‭Saccharomyces cerevisiae ‬در جلوگیری از اسپور قارچ و کاهش آفلاتوکسین های‭G2 G1,B2,B1 ‬در ذرت

آفلاتوکسین ها در اکثرمناطق گرم و مرطوب جهان در یک گستره وسیع از محصولات غذایی مانند خشکبار ، غلات ، میوه های خشک شده وپنبه دانه ایجاد می شوند که سبب بروز سمیت های کبدی برای اکثر گونه های حیوانی تحت آزمایش شده است. قارچ های ‭Aspergillus flavus‬، ‭A. parasiticus‬، ‭A. nominus ‬و تعدادی دیگر از گونه های ‭Aspergillus ‬توانایی تولید آفلاتوکسین ها ‭(AFs) ‬را دارند. آفلاتوکسیکوزیس در انسان و ورود آفلاتوکسین از طریق غذا به بدن بطور گسترده مورد بررسی قرار گرفته وهنوز تماس با مایکوتوکسین ها در کشورهای توسعه یافته یک معضل بزرگ بشمار می آید. روشهای فیزیکی و شیمیایی مختلفی برای خارج سازی یا سم زدایی آفلاتوکسین ها استفاده شده است در سالهای اخیراستفاده از روش های بیولوزیکی در توکسین زدایی آفلاتوکسین ها بشدت افزایش یافته‭. Saccharomyces cerevisiae ‬یکی از مهمترین میکروارگانیسم های درگیر در تخمیر مواد غذایی در سرتاسر جهان است. سویه های استاندارد ‮‭5052‬ و ‮‭5269‬ ‭Saccharomyces cerevisiae ‬در محیط ‭Yeast Mold Agar ‬کشت گردید و بر روی محلول استاندارد مخلوط آفلاتوکسین های B2 و G،2G،1 B1اثر داده شدند و میزان آفلاتوکسین باقی مانده در محلول با استفاده از ‭HPLC ‬و ستونهای ایمنوافینیتی مورد بررسی قرار گرفت. مقایسه نتایج نشان داد که میزان کاهش آفلاتوکسین ها وزمان اثر سوش ها متفاوت می باشداما تفاوت معنی داری بین دو نوع مختلف سوش وجود ندارد. آفلاتوکسین های گروه ‭B ‬به میزان بیشتری توسط ساخارومایسس جذب شدند و سوش ‮‭5052‬ بیشتر از سوش دیگر قدرت جذب این گروه را داشت. نتایج به صورت کلی بیان کننده این مسله میباشند که سوش های مختلف از ساخارومایسس پاسخ های مختلفی به جذب آفلاتوکسین ها میدهند و برای جذب نیاز به زمان دارند، به همین دلیل تنها از سوشی از ساخارو مایسس میتوان استفاده نمود که در زمان های کم بتواند آفلاتوکسین ها را به خصوص آفلاتو کسینB1 که خطرناک ترین نوع آفلاتوکسین بوده و سرطان زایی آن به اثبات رسیده است را جذب کند.