بررسی عوامل افزایش شوری آب کارون در حوزه ابخیز کارون میانی مطالعه موردی ایستگاه سد کارون تاگدار لندر

الودگی آبها یکی از معضلات موجود در جهان و کشور است که ضرورت کنترل آن امری بدیهی است رودخانه کارون پس از ورود به دشت خوزستان درمعرض تغییرات شدید فیزیکی و شیمیای قرار می گیرد شورشدن آب کارون بخصوص در فصول کم آبی باعث کاهش کیفیت مطلوب آن برای مصارف شرب و صنعت خواهد گردید. از طرفی استفاده از آب شور برای کشاورزی باعث تخریب تدریجی اراضی کشاورزی تحت ابیاری خواهد شد دراین تحقیق با بررسی امار کیفیت آب رودخانه تغییرات مکانی کیفیت و سپس مناطق حاد از نظر شوری شناسایی گردید. با نمونه برداری از ابراهه های ورودی به رودخانه در این محدوده ها و سنجش کیفیت آب آنها رودهای با کیفیت نامطلوب شناسایی و سپس خصوصیات زمین شناسی حوزه ابریز این رودخانه ها و نقش سازندهای زمین شناسی تشکیل دهنده آنها برروی کیفیت آب ابراهه مورد بررسی قرارگرفت که نتایج به دست امده نشان میدهد که متوسط EC از مقدار 450 میکروموس به 700 میکروموس افزایش یافته که دلیل آن ورود ابراهه هایی با کیفیت نامناسب و عبور از تشکیلات تبخیری و نمکی گچساران و اغاجاری می باشد.

Keywords:

شوری , کارون , کیفیت آب