اثر پایه های مختلف و روش های مختلف پیوندزنی بر عملکرد و اجزای عملکرد هندوانه کریمسون سوییت در شرق استان هرمزگان

به منظور مقایسه پایه های مختلف و روش های مختلف پیوندزنی بر عملکرد و اجزا عملکرد هندوانه کریمسون سوییت، آزمایشی در دو فاز گلخانه ای و مزرعه ای در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میناب در سال زراعی ‮‭89-90‬ اجرا شد. فاز گلخا نه ای در قالب یک طرح کاملا تصادفی به صورت فاکتوریل در 5 تکرار و فاز مزرعه ای در قالب بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. در فاز گلخانه ای فاکتور اول نوع پایه (کدو تنبل، کدوی قلیانی و کدوی شینتوزا) و فاکتور دوم روش پیوند زنی (پیوند حفره ای، پیوند نیمانیم و پیوند زبانه ای مجاورتی) بود. پس از انجام پیوند در محیط قابل کنترل (گلخانه)، گیاهان پیوندی به زمین اصلی منتقل و کشت مستقیم بذر در زمین اصلی به عنوان عرف منطقه (شاهد) انجام شد. در فاز مزرعه ای 6 تیمار شامل بوته های بذری و نشایی هندوانه و هندوانه های پیوندی به روش های نیمانیم و مجاورتی زبانه ای روی پایه های شینتوزا و کدو قلیانی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین درصد گیرایی مربوط به روش نیمانیم با ‮‭43/2‬ درصد و کمترین آن مربوط به روش حفره ای با ‮‭4/1‬ درصد بود. درصد گیرایی در پایه کدو قلیانی و شینتوزا بیشتر از پایه کدو تنبل بود. بررسی برهمکنش دو فاکتور حاکی از آن بود که استفاده از پایه های کدو قلیانی و شینتوزا و روش پیوند نیمانیم بیشترین درصد گیرایی پیوند را در برداشت. درصد گیرایی پیوند در روش حفره ای و استفاده از پایه کدو تنبل صفر بود. در بررسی صفات مزرعه ای نتایج نشان داد که پیوند نیمانیم و استفاده از پایه کدو قلیانی در شرایط این آزمایش از پتانسیل بهتری نسبت به بقیه روش ها و پایه ها برخوردار بودند. ضمن این که در مقایسه پایه قلیانی و شینتوزا، به دلیل دسترسی آسانتر به بذر کدو قلیانی و عدم نیاز به واردات، برتری پایه قلیانی نسبت به پایه شینتوزا قوت بیشتری می گیرد. واژه های کلیدی: پایه، پیوند، کدو، هندوانه، کریمسون سوییت