بررسی تنوع، بیوماس و فراوانی فیتوپلانکتون در حوزه جنوبی دریای خزر
عنوان مقاله: بررسی تنوع، بیوماس و فراوانی فیتوپلانکتون در حوزه جنوبی دریای خزر
شناسه ملی مقاله: R-1057999
منتشر شده در سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در سال 1390
شناسه ملی مقاله: R-1057999
منتشر شده در سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در سال 1390
مشخصات نویسندگان مقاله:
مهدی گل آقایی درزی
فاطمه السادات تهامی
آسیه مخلوق
علی گنجیان
علیرضا کیهان ثانی
مسطوره دوستدار
فرشته اسلامی
عبداله نصراله تبار
نوربخش خداپرست
علی مکرمی
تاج محمد پورمند
خلاصه مقاله:
مهدی گل آقایی درزی
فاطمه السادات تهامی
آسیه مخلوق
علی گنجیان
علیرضا کیهان ثانی
مسطوره دوستدار
فرشته اسلامی
عبداله نصراله تبار
نوربخش خداپرست
علی مکرمی
تاج محمد پورمند
نمونه برداری فیتوپلانکتون این پروژه به صورت فصلی از بهار 1387 طی یکسال درهشت نیم خط عمود بر ساحل به تعداد 480 نمونه از اعماق سطحی 5 متر ، ،10 ،50 20 و 100 متر از آستارا تا ترکمن انجام شد. در مجموع 191 گونه از فیتوپلانکتون شناسایی گردید که باسیلاریوفیتا با 97 گونه برابر 50/8 % ، شاخه کلروفیتا با 28 گونه برابر14/7 % ، شاخه پیروفیتا با 26 گونه برابر6/%13 ، شاخه سیانوفیتا با 25 گونه برابر 1/%13 و شاخه اوگلنوفیتا با 15 گونه برابر 7/9 % از کل گونه ها را تشکیل داد. میانگین تراکم فیتوپلانکتون برابر 27947500 2465184 عدد در مترمکعب (خطای استاندارد میانگین) و میانگین زی توده برابر125/51 8/84 میلی گرم در مترمکعب (خطای استاندارد میانگین) بوده است. تراکم و زی توده فیتوپلانکتون در فصول بهار ، تابستان ، پاییز و زمستان دارای تفاوت معنی دار بوده اند (05.0> p) . بیشترین تراکم به ترتیب مربوط به فصل زمستان ، پاییز ، تابستان و بهار بود (05.0> p) و بیشترین زی توده به ترتیب مربوط به فصل زمستان ، پاییز، بهار و تابستان بود (05.0> p). باسیلاریوفیتا دارای بیشترین تراکم ( 49/%51) میانگین برابر 14390833 16262/35 در مترمکعب (خطای استاندارد میانگین) و اوگلنوفیتا (0/39 %) با میانگین 109791 16262/14 عدد در مترمکعب(خطای استاندارد میانگین) دارای کم ترین تراکم بوده اند. از طرفی پیروفیتا دارای بیشترین میانگین زی توده (14/%53) به میزان 66/69 5/53 میلی گرم در مترمکعب(خطای استاندارد میانگین) و کلروفیتا (0/54 %) با میانگین0/68 0/11 میلی گرم در مترمکعب (خطای استاندارد میانگین) کمترین زی توده را دارند. تراکم و زی توده شاخه های فیتوپلانکتونی در فصول مختلف دارای مقادیر متفاوت بوده اند(05.0> p). تراکم و زی توده فیتوپلانکتون در لایه بالا و لایه زیرین 50 متری دارای تفاوت معنی داری بوده است (05.0> p). با دور شدن از ساحل و افزایش عمق، کاهش میانگین تراکم و زی توده مشاهده شد(05.0> p). بیشترین تراکم فیتو پلانکتون در قسمت سطحی ایستگاه 10 m و کم ترین تراکم در ایستگاه با عمق 100 m و بیشترین زی توده فیتو پلانکتونی در قسمت های سطحی ایستگاه عمقی 20 m و کم ترین زی توده در عمیق ترین نقطه نمونه برداری یعنی در ایستگاه با عمق 100 متر وجود داشت. تراکم و زی توده فیتوپلانکتون در لایه های عمقی مختلف نمونه برداری نسبت به هم دارای تفاوت معنی دار بوده است (05.0> p) به نحوی که بیشترین تراکم به ترتیب مربوط به لایه های 10 ،سطحی 5متری، 20 ، 50 و 100 متری بود و بیشترین زی توده به ترتیب مربوط به لایه های سطحی 5متری ، 20 ، 10 ، 50 و 100 متری بود (05.0> p). تراکم و زی توده فیتوپلانکتون در ترانسکت های مختلف دارای تفاوت معنی دار بوده است (05.0> p). در ترانسکت های آستارا، بابلسر، انزلی، امیرآباد، ترکمن، سفیدرود، نوشهر، تنکابن به ترتیب بیشترین تراکم فیتوپلانکتون ها مشاهده شد(05.0> p). از لحاظ زی توده به ترتیب ترانسکت آستارا، انزلی، سفیدرود، بابلسر، نوشهر، تنکابن، امیرآباد و ترکمن دارای مقادیر بالاتری بودند(05.0> p). شاخص تنوع گونه ای شانون- وینر(Shanon and Wiener) فیتوپلانکتون برابر 2/92 (شرایط مزوتروف) بود. تغییرات شرا یط محیطی و مواد مغذی در فصول مختلف بر این شاخص تاثیر گذار بوده به نحوی که در تابستان کم ترین تنوع گونه ای را شاهد بودیم که به ترتیب در فصول پاییز و زمستان و بهار تنوع گونه ای افزایش داشته است. لغات کلیدی: فیتوپلانکتون، پراکنش فصلی، زی توده، دریای خزر، تراکم، تنوع زیستی.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1057999/