تاثیر ازت، فسفر و پتاسیم بر آلودگی کلزا به شته ‭Brevicoryne brassicae L. ‬و برخی مشخصه های زراعی محصول در شهرستان بروجرد

علی رغم اینکه بین تغذیه خاک و خسارت آفات رابطه زیادی وجود دارد، اما متاسفانه روند توسعه مدیریت تلفیقی آفات و مدیریت تلفیقی تغذیه خاک به صورت کاملا مجزا پیش می رود. شته مومی کلم‭Brevicoryne brassicae ‬مهمترین آفت کلزا در ایران می باشد. به منظور بررسی تاثیر سه عنصر غذایی ازت، فسفر و پتاسیم بر جمعیت این آفت و برخی از مشخصه های زراعی کلزا، طی سال های ‮‭1381-82‬ لاین ‭SLM‬‮‭046‬ تحت دو آزمایش مزرعه ای مشابه سمپاشی شده (شاهد) و سمپاشی نشده (آلوده) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بروجرد مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با آرایش فاکتوریل با سه عامل ازت با چهار سطح N1= صفر، ‮‭270‬‭=N‬2=‮‭190‬، N3 و ‮‭350‬‭=N‬4 کیلوگرم در هکتار، فسفر با دو سطح P1= صفر و ‮‭150‬‭=P‬2 کیلوگرم در هکتار و پتاسیم با دو سطح K1= صفر و ‮‭100‬‭=K‬2 کیلوگرم در هکتار اجرا گردید. نتایج نشان داد که در هر دو مرحله ساقه دهی و گل دهی، تیمارهای تغذیه ای به شکل معنی داری باعث تغییر در تراکم جمعیت شته روی کلزا شده اند. در اوایل مرحله ساقه دهی (اوایل فروردین) وقتی قسط دوم کود ازته به صورت سرک به گیاه داده شد، تراکم آفت در سطح غذایی N4 به شکل معنی داری کاهش یافت. اما بعد از مرحله گلدهی (اوایل اردیبهشت)، هنگامیکه سومین قسط کود اوره به تیمارها داده شد، تراکم آفت در سطح غذایی فوق افزایش یافت. بررسی مشخصه های زراعی نیز نشان داد که از نظر تعداد غلاف در ساقه اصلی و ارتفاع گیاه بین تیمارهای مختلف تفاوت معنی داری بود. در آزمایش آلوده، ارتفاع گیاه و تعداد غلاف در تیمار N4P2K2 به شکل معنی داری افزایش یافت، در صورتیکه در آزمایش شاهد تفاوت بین تیمارها معنی دار نبود. نتایج بررسی ها نشان داد که ازت به تنهایی و اثرات متقابل آن با فسفر و پتاسیم به شکل معنی داری خسارت آفت را در مزارع کلزا کاهش می دهد. واژه های کلیدی: کلزا، شته مومی کلم ‭(Brevicoryne brassicae L.)‬، عناصر ماکرو ‭(NPK)‬، مدیریت تلفیقی آفت