محمد جمشید
کامران افتخاری
عباسعلی دماوندی
نادر قائمیان
اصغر فرج نیا
جعفر شهابی فر
اعظم خسروی نژاد

این تحقیق با هدف تعیین استعداد اراضی شیبدار کم بازده در مناطق خاگینه و کشکور در استان قزوین برای توسعه باغات زیتون و بر مبنای اطلاعات مستخرج از مطالعات خاکشناسی با مقیاس ‮‭25000:1‬ که در قالب یکی از پروژه های زیر طرح تحقیقاتی با عنوان "مطالعات پژوهشی مکان یابی، خاکشناسی و ارزیابی اراضی برای توسعه باغات زیتون دراستان قزوین" در مناطق مطالعاتی اجرا شده بود، انجام گرفت. برای انجام این پروژه، یک بانک اطلاعاتی حاوی خصوصیات خاک واحدهای نقشه خاک ایجاد و برای استعداد سنجی اراضی مورد استفاده قرار گرفت. با مقایسه خصوصیات خاک و اراضی و نیازهای رویشی گیاه، استعداد و محدودیت های واحدهای خاک و اراضی و برای توسعه باغات میوه تعیین شد. نتایج بصورت نقشه استعداد اراضی ارایه و تفسیرهای لازم برای کاربری واحدهای اراضی بر مبنای شدت محدودیت های خاک و اراضی ارایه گردید. بر اساس نتایج حاصل، بیشترین محدودیت ها مربوط به توپوگرافی، عمق خاک و تجمع موادی همچون سنگ و سنگریزه، آهک، گچ و سایر املاح محلول در نیمرخ خاک می باشد. در بعضی مناطق سنگ و سنگریزه سطحی عامل محدود کننده است و در پاره ای مناطق عمق خاک به دلیل نزدیک بودن سنگ مادر به سطح زمین باعث کاهش استعداد اراضی شده است. از مجموع ‮‭6120‬ هکتار اراضی مورد مطالعه‮‭500‬، هکتار اراضی برای توسعه باغات زیتون دارای پتانسیل مناسب ‭(S‬1) و ‮‭955‬ هکتار دارای پتانسیل نسبتا مناسب ‭(S‬2) هستند. حدود ‮‭300‬ هکتار از سطح محدده مطالعاتی با عنوان اراضی مخلوط تفکیک شدند که دارای درجات مختلف استعداد S1 تا S3 می باشند. مابقی اراضی برای توسعه باغات زیتون نامناسب تشخیص داده شدند. نتایج این پروژه می تواند به عنوان راهنمایی برای احداث باغات در اراضی کم بازده شیبدار در مناطق خاگینه و کشکور در استان قزوین مورد استفاده قرار گیرد. سازمان های دست اندرکار توسعه یاغات زیتون و نیز کشاورزان از کاربران اصلی این مطالعات می باشند. . واژه های کلیدی: استعداد اراضی، اراضی شیب دار کم بازده، محدودیت اراضی، توسعه باغات زیتون