بررسی های تکمیلی در ارتباط با شناسایی، تراکم جمعیت و تعیین پراکنش نماتدهای سیست و نماتدهای زخم ریشه در استان اصفهان و تهیه اطلاعات جغرافیایی آنها (GIS) در این استان
عنوان مقاله: بررسی های تکمیلی در ارتباط با شناسایی، تراکم جمعیت و تعیین پراکنش نماتدهای سیست و نماتدهای زخم ریشه در استان اصفهان و تهیه اطلاعات جغرافیایی آنها (GIS) در این استان
شناسه ملی مقاله: R-1058297
منتشر شده در سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در سال 1390
شناسه ملی مقاله: R-1058297
منتشر شده در سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در سال 1390
مشخصات نویسندگان مقاله:
هادی کریمی پورفرد
خلاصه مقاله:
هادی کریمی پورفرد
مجموعا" 206 نمونه خاک و ریشه بطور تصادفی طی سالهای 1389-،1387 ازمزارع گندم و جو مناطق مختلف استان اصفهان، همراه با ثبت مختصات جغرافیایی محل نمونه برداری با استفاده از دستگاه GPS جمع آوری گردید. مراحل مختلف نماتدهای جنسspp. Pratylenchus و همچنین نماتدهای سیستی Heterodera filipjevi از خاک و ریشه ، طبق روش های متداول استخراج گردیدند . پس از استخراج نماتودهای مذکور، تراکم جمعیت تخم و لارو سن دوم نماتود سیستی موجود در کل سیستهای موجود در 200 گرم خاک و همچنین جمعیت نماتدها ی جنسPratylenchus در یک گرم خاک و ریشه، توسط اسلاید شمارش تعیین و درصد آلودگی نمونه ها به گونه های هر دو جنس مشخص گردید. با بررسیصهای مورفولوژیکی و مورفومتریکی لاروهای سن دوم و مخروط انتهایی سیستصهای نماتود سیستی و همچنین روشrDNA-RFLP ، گونه نماتود سیستیHeterodera filipjevi و گونه های نماتود مولد زخم ریشه بر اساس خصوصیات مورفولوژیکی، P.neglectus و P.thornei با غالبیت P.neglectus تشخیص داده شد. پراکندگی نقاط نمونه برداری شده و همچنین مناطق انتشار نماتودهای زخم ریشه و سیستی غلات در نمونه های آلوده ریشه و خاک با استفاده از اطلاعات جغرافیاییGIS و بر مبنای مختصات جغرافیایی ثبت شده توسط دستگاه GPS ، در شهرستانها و نقاط مختلف استان اصفهان در نقشه های جداگانه مشخص گردید. نتایج شمارش نماتودهای انگل داخلی در ریشه و خاک 103 مزرعه گندم و جو( مجموعا" 206 نمونه خاک و ریشه) در نقاط مختلف استان اصفهان طی سالهای 1387 -1389 نشان داد که در مورد جنس Pratylenchus (نماتود زخم ریشه) 48،/50 درصد کل نمونه های خاک و ریشه به دو گونه P.neglectusو P.thornei آلودگی داشتند و از بین کل نمونه ها 98 نمونه ریشه و خاک (47/57 درصد) به گونه P.neglectus آلودگی داشتند و 6 نمونه خاک و ریشه (2/91 درصد) به گونه P.thornei آلوده بودند. بیشترین میانگین جمعیت گونه P.neglectus در گرم ریشه نمونه های گندم دارای آلودگی به ترتیب متعلق به شهرستانهای فریدن، خوانسار و اردستان و بیشترین میانگین جمعیت در گرم خاک های دارای آلودگی مربوط به شهرستانهای برخوار و میمه، اردستان و شهرضا بود و در مورد جو بیشترین میانگین جمعیت در گرم ریشه های آلوده متعلق به شهرستانهای نطنز،آران و بیدگل و کاشان و بیشترین میانگین جمعیت در گرم خاکهای آلوده به ترتیب به شهرستانهای برخوار و میمه، اردستان و کاشان تعلق داشت. بیشترین میانگین جمعیت گونه P.thorneiدر گرم ریشه و خاک گندم نمونه های آلوده متعلق به شهرستان شهرضا بود. از کل نمونه های جمع آوری شده استان (103 نمونه خاک) 3،/53 درصد حاوی سیست H. filipjevi بودند و درصد نمونهصهای آلوده گندم و جو در استان به ترتیب 51/7 و 68/7 درصد برآورد گردید. میانگین تعداد سیستصهای موجود در نمونه خاک های گندم 15 و میانگین جمعیت تخم و لارو سن دوم در 200 گرم خاک های آلوده 1658 با حداقل و حداکثر جمعیت به ترتیب 8 در منطقه خسروآباد شهرستان برخوار و میمه و 29700 در حاشیه شهر زواره در شهرستان اردستان، شمارش و محاسبه گردید. در مزارع جو، میانگین تعداد سیست خاکهای آلوده 19 و میانگین جمعیت تخم و لارو سن دوم در 200 گرم خاک 2009 برآورد گردید که از حداقل 63 تا حداکثر 16058 به ترتیب در منطقه ابوزیدآباد شهرستان آران و بیدگل و زواره در شهرستان اردستان متغیر بود. بیشترین میانگین جمعیت تخم و لارو سن دوم H. filipjevi در 200 گرم خاکهای آلوده هر دو محصول گندم و جو به شهرستان اردستان و سپس نطنز تعلق داشت. واژه های کلیدی: نماتود سیستی غلات، نماتود زخم ریشه، گندم، جو، تراکم جمعیت، پراکنش،GIS
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1058297/