محسن عمرانی - کارشناس ارشد علفهای هرز موسسه تحقیقات برنج کشور امل
وحید خسروی - عضو هیئت عملی موسسه تحقیقات برنج کشور

در اواخر قرن نوزدهم با افزایش مشکلات تهیه نیروی کارگر نیاز به استفاده از روشهای شیمیایی جهتکنترل علفهای هرز اشکار گردید امروزه بحث کاهش مصرف سموم به علت خطرات زیست محیطی و مصرف بی رویه علف کش ها از جمله الودگی ابهای سطحی و زیرزمینی بقایای سموم در غذا، تاثیر برموجودات غیر هدف و نیز شیوع علفهای هرز مقاوم به علف کشها یک امر جدی تبدیل شده است گزارشات نشان میدهد که برخی از علف کشها بطور مستقیم مسئول بروز مسمومیت ها و شیوع سرطان و سایر اختلالات هستند کشاورزیان خانواده انها و کارگران مزارع نسبت به بقیه مردم بیشتر در معرض غلظت های بالای علف کش بوده و در نتیجه سلامتی انها بیشتر در معرض خطر می باشد طبق براوردهای انجام شده در تعداد افراد مسموم شده در اثر مصرف افت کش ها در جهان حدود یک میلیون نفر است علاوه بر مسمومیت حاد از اثرات مزمن ناشی از قرارگرفتن در معرض سموم می توان به سرطان و اختلال در سیستم های ایمنی غدد داخلی و سیستمهای عصبی و زایش بدن اشاره کرد.

علف کش، محیط زیست، الودگی