برهان سهرابی مشک آبادی
فرشید قادری فر
داود فتحی

اگر چه اثر مقادیر مختلف آب بر روی عملکرد پنبه تا حدود زیادی مطالعه شد، اما اطلاعات ناچیزی در مورد اثر متقابل آب و کیفیت بذر پنبه وجود دارد. در این مطالعه تاثیر سطوح مختلف آب آبیاری بر روی کیفیت بذر پنبه در دو سال ‮‭1385‬ و ‮‭1386‬ در ایستگاه تحقیقات پنبه هاشم آباد گرگان بررسی شد. آبیاری با روش قطرهصای در چهار سطح آب معادل صفر، ،‮‭70 40‬ و ‮‭100‬ درصد تبخیر از تشت تبخیرکلاس ‭A ‬و از شروع گلصدهی روی رقم سپید پنبه اعمال شد. نتایج نشان داد که تابع عملکرد پنبه دانه نسبت به درصد تبخیر، از نوع درجه دو بوده و بیشترین عملکرد آن در دو سال ‮‭1385‬ و ‮‭1386‬ به ترتیب در سطوح ‮‭83‬ و ‮‭93‬ درصد تبخیر از تشت روی داده است. وزن پنبه-دانه نیز با افزایش آب آبیاری افزایش پیدا کرد. بیشترین مقدار در سطوح ‮‭100‬ و ‮‭63‬ درصد تبخیر از تشت به ترتیب در سال ‮‭1385‬ و ‮‭1386‬ بود. اما کیفیت بذر با افزایش مقدار آب کاهش پیدا کرد. کیفیت بذر در تیمارصهای کم آبیاری و دیم بهتر بوده است. بنابراین اگرچه محدودیت آبی باعث کاهش عملکرد پنبه میصشود اما بالاترین کیفیت بذر در تیمار دیم و بدون آبیاری مشاهده میصشود. تیمار آب آبیاری به اندازه ‮‭40‬ درصد تبخیر از تشت، می تواند گزینه مناسب مقدار آب آبیاری برای عملکرد وش و پنبه صدانه در مناطق مرطوب باشد. واژه های کلیدی : بذر پنبه، کم آبیاری، کیفیت بذر ، رقم سپید.