فرزاد آزادشهرکی
عادل واحدی
ارژنگ جوادی
محمد یونسی الموتی
احمد شریفی مالواجردی
افشین ایوانی
هومن شریف نسب
نیکروز باقری

برای هر گونه برنامه ریزی و ارایه راهکار مناسب در توسعه مکانیزاسیون کشاورزی اولین قدم شناخت وضع موجود و درک صحیح مشکلات یک منطقه است و این حاصل نمی شود مگر با مطالعات بنیادی و جامع. مطالعه حاضر به منظور بررسی وضعیت و نقش ماشین های خود گردان در توسعه مکانیزاسیون کشاورزی در منطقه کرمان صورت گرفته است. این مطالعه نشان داد که سطح مکانیزاسیون استان یک اسب بخار بر هکتار است در حالیکه سطح مکانیزاسیون توصیه شده برای استان ‮‭1/5‬ اسب بخار بر هکتار و در عین حال درصد بالایی از تراکتورهای منطقه فرسوده می باشند. درجه مکانیزاسیون بسیاری از عملیات پایین بوده و عملیات زیادی (خصوصا در باغات) مکانیزه نیستند. ضریب بهره وری از تراکتور بسیار پایین (%‮‭30‬) بوده که عوامل متعددی همچون مدیریت و ترویج ضعیف ماشین، خرده مالکی بودن اراضی از جمله مهمترین عوامل موثر بر پایین بودن آن است. کارایی و خالص انرژی دریافتی برای محصول گندم پایین بود که عمده ترین دلیل آن نبود سیستم آبیاری مناسب و مصرف بیش از اندازه کودهای شیمیایی است. ارایه دهندگان خدمات پس از فروش نقش واقعی خود را به خوبی ایفا نکرده و از جمله تنگناهای توسعه مکانیزاسیون در منطقه می باشد. نبود نظام بهره برداری کارا، کوچک و قطعه قطعه بودن اراضی، نبود تسهیلات مناسب و کافی از جمله چالش های مهم پیش روی توسعه مکانیزاسیون در منطقه به شمار می روند.