ضرورت اصلاح مدیریت مصرف انرژی با رویکردی به مدیریت محلات تهران

محله به عنوان کوچک‌ترین واحد تقسیمات شهری و سلول‌های تشکیل‌دهنده بافت شهری در نظام برنامه‌ریزی شهری نقش ویژه و خاصی را ایفا می‌کند. از آنجایی که محلات در کنار همدیگر به شهر معنا و هویت می‌بخشند، امروزه در بسیاری از شهرها با پدیده بحران هویت به ویژه در کلانشهرها روبه‌رو هستیم که با مشارکت آگاهانه ساکنین محلات و واگذاری کار مردم به خودشان و نوسازی و رشد و توسعه هر محله و منطقه به وسیله مدیران و ساکنین آن، می‌توان این خلأ را برطرف کرد که از این طریق علاوه بر هویت‌بخشی بیشتر به محلات با شناخت عوامل محیطی و تغییر آنها مقدمات تغییر و تحول ساختاری فراهم می‌آید.در این چارچوب عدم تمرکز از نوع اداری و اجرایی در سطح محلات عملی تر خواهد بود که با افزودن توان فکری و تصمیم‌گیری ظرفیت اجرایی توسعه می‌یابد که نهایتا عدم تمرکز در برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری را موجب می‌شود. نتیجه این اقدامات به تمرکززدایی که به 3 مؤلفه تراکم‌زدایی و تفویض اختیار و تحویل اختیار مبتنی است رهنمون می‌شود.در این ارتباط میتوان با توجه به هدف اصلاح الگوی مصرف در مبحث انرژی که همانا دستیابی به یک الگوی بهینه و پایدار در استفاده از منابع در تمامی اجزای چرخه تولید تا مصرف است امکان عبور موفق یک جامعه محله محور را از رکودهای احتمالی آتی را نیز فراهم کرد. اینها همه مستلزم اصلاح الگوی مدیریت در استفاده بهینه از زمان است. در مقاله حاضر ضرورت اصلاح مدیریت مصرف انرژی با رویکردی به مدیرت محلات در کلانشهر تهران مورد بررسی قرار گرفته است.

Keywords:

محله , تقسیمات شهری , اصلاح الگوی مصرف , توسعه