امیر زاهدی یگانه - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آ
محمد قربانی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آ

ساختار مدیریت شهری، کلان شهرهای ایران، به رغم شکل گیری شوراهای اسلامی شهر، ویژگی های یک مدیریت محلی- مشارکتی مدرن و دموکراتیک را ندارد. به گونه ای که در این نظام‌، ارتباط ارگانیک میان شورا، شهرداری و شهروندان دیده نمی شود. این موضوع، از سویی پرداختن به مباحث جدید مدیریت شهری و تغییرات بنیادین سازوکارهای حاکم بر وضعیت موجود مدیریت شهرهای ایران را در کانون توجه مدیران و صاحب نظران مطالعات شهری قرار می دهد و از دیگر سو، مطالعه تجارب ارزشمند جهانی، ما را از چالش های مدیریتی، نیروی انسانی، منابع مالی، حقوقی و قانونی و جهت تحقق مطلوب یک نظام مدیریتی محله محور در ایران آگاه می سازد.در این مقاله سعی می شود، موضوع احیای روابط محله ای را مورد بررسی قرار داده و ضمن در نظر گرفتن برخی نظریه های معاصر محله، در جمع بندی کلی، الگویی مناسب برای رفع مشکلات و باز زنده سازی محلات امروز ارایه شود. روش این پژوهش روشی توصیفی بوده که جمع آوری اطلاعات آن از طریق منابع اسنادی و کتابخانه ای صورت گرفته است، از یافته های این پژوهش می توان دریافت که شهروندان در اداره امور شهر در ایران به دلایلی که از گذشته وجود داشته مشارکت چندانی در اداره امور شهر نداشتند، و امروزه با اندکی تغییر نسبت به گذشته ما شاهد نمونه های کمی از مشارکت شهروندان در اداره امور شهر ها هستیم که امید است در آینده این مشارکت شهروندی با توجه به توانمندسازی مدیریت شهری براساس ایجاد و توسعه نهادهای محله ای به روشی نوین، افزایش یابد

مدیریت شهری، مشارکت شهروندان، رویکرد محله محوری، توسعه محله ای، اداره امور شهر