مریم اتحادی - دانشجوی کارشناسی ارشد ترویج و کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند

یکی ازمقوله هایی که در دهه های اخیر مورد توجه دست اندرکاران برنامه های توسعه در سطح جهان قرار گرفته است بحث بهره گیری از دانش بومی در برنامه ها فعالیت ها و فرایندهای گوناگون توسعه روستایی است که دیرزمانی به فراموشی سپرده شده است دانش بومی گنجینه ارزشمندی از دانشها، مهارتها، باورها، روشها و ابزارهای زمان ازموده ای است که هر نسل بعد از خود به امانت می گذارد. هدف ازنگارش این مقاله که به روش کتابخانه ای و بررسی اسناد و مدارک معتبر در زمینه دانش بومی تهیه شده است بررسی تعاریف و مفاهیم دانش بومی ویژگیهای آن و همچنین توجه به جایگاه آن در توسعه روستایی می باشد دراین مقاله راهکارهایی نیز به منظرو حفظ و نگهداری دانش بومی ارائه شده است.

دانش بومی، توسعه روستایی، پایداری