اهمیت زمین شناسی و ژئوتکنیک در ارزیابی پایداری شیب

پرتگاه ساحلی ایلاوارا با ارتفاع حدود 300 متر از نظر فعالیت زمین لغزش ها تاریخی طولانی دارد. این موضوع مستقیما مرتبط با شرایط زمین شناسی و ژئوتکینیک منطقه است. تناوبی از ماسه سنگهای مقاوم و شیلهای با مقاومت خیلی پایین به سن تریاس تحت تاثیر فرآیندهای فرسایش، رهائی تنش ، هوازدگی، خزش و لغزش توده هائی از تالوسها را روی دامنه ها ایجاد کرده است. ناپایداری های موجود در شیبهای سنگی نزدیک به قائم از نوع افتادن سنگ و واژگونی است و ناپایداری از نوع لغزش سنگ کمتر اتفاق می افتد. تالوسها عموما غنی از مینرال های رس هستند، نوع مینرالهای رس عمدتا از گروه مونت موریونیت است. وجود مینرالهای رس، وضعیت تنش های محلی، نوسانات فشار آب حفره ای، وجود سفره های آب معلق و شیب طبیعی دامنه ها موجبات ناپایداری تالوس ها را در دراز مدت فراهم می کند. عمده خسارات ناشی از زمین لغزش ها مرتبط با ماهها پر باران است که بطور معمول بیش از 400 میلی متر می باشد. عدم توجه به ویژگیهای سنگ کف و تفاوتی که از نظر ژئوتکنیکی بین سنگ کف و تالوسها وجود دارد از دیگر عوامل بروز ناپیاداری و ایجاد خسارت در منطقه است.