سارا بخشایی - دانشجوی کارشناسی ارشد اگرواکولوژی،
پرویز رضوانی مقدم - استاد دانشگاه فردوسی مشهد
مهدی نصیری محلاتی - استاد دانشگاه فردوسی مشهد

به منظور مطالعه تاثیر کود بیولوژیک و مقادیر مختلف کود شیمیایی بر عملکرد گندم آزمایشی در سال زراعی 88-89 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و 14 تیماربه اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش عبارت اند از: (A) 10 کیلوگرم درهکتار اوره (B) کیلوگرم در هکتار اوره ، (C) 40 کیلوگرم درهکتار اوره ، (D) 80 کیلوگرم درهکتار اوره E160 کیلوگرم درهکتار اوره و F 320 کیلوگرم در هکتار اوره G نیتروکسین ، A+G ,B+G, C+G, D+G E+G, F+Gو تیمار شاهد(بدون کود شیمیایی وکود بیولوژیک). نتایج نشان داد که استفاده از کود های بیولوژیک در کنار مقادیر کود شیمیایی بر روی صفات عملکرد شامل: عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت معنی دار بودp≤0/01 به طوری که تلقیح با ازتوباکتر همراه سطوح مختلف کود شیمیایی باعث افزایش عملکرد دانه گردید و تیمار 160 کیلوگرم کود اوره در هکتار همراه با کود بیولوژیک نیتروکسین بیشترین عملکرد دانهو تیمار شاهد کمترین میزان را نشان دادند

باکتری های محرک رشد، عملکرد و اجزای عملکرد، شاخص های رشد، گندم، اوره