حفظ و احیاء ژرم پلالاسم برنج های بومی کشور در راستای کشاورزی پایدار

بررسی تنوع ژنتیکی جوامع گیاهی برای اصلالاح کنندگان گیاهی از اهمیت خاصی برخوردار بوده است . حفاظت و احیاء ژرم پلالاسم های بومی کشور به معنی دست یابی به منبع عظیم ذخایر ژنتیکی و استفاده از پتانسیل های آنها در اصلالاح، گزینش و معرفی ارقام محصولالات زراعی و باغی بوده و گامی جهت نیل به کشاورزی پایدار و تولید محصول سالم است. این مطالعه به منظور حفظ و احیاء توده های محلی برنج کشور و مقایسه عملکرد و کیفیت دانه ژنوتیپ های برترآنها با ارقام شاهد طی سه سال در اصفهان به اجرا گذاشته شد. در سالهای اول ودوم لالاینها و ژنوتیپ ها کشت، احیا و تکثیر شدند و در سال سوم لالاینهای انتخابی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد ژنوتیپ های مورد مطالعه از نظر صفات عملکرد دانه، ارتفاع بوته، تعداد پنجه درکپه، تعداد روز تا 50 درصد گلدهی و رسیدگی کامل و درصد تبدیل دارای تفاوت معنی داری در سطح احتمال 5درصد بودند ولی از نظر درصد پوکی دارای تفاوت معنی دار نبودند. از نظر کیفیت پخت دانه، تمام ژنوتیپ هاآمیلوز متوسط بودند ولی از نظر قوام ژل و درجه ژلالاتینی شدن متفاوت بودن د . در پایان لاین های برتر شامل لالاین های شماره 2، 4 ، 97 ، 104و 130 جهت انجام آزمایشات تکمیلی شناسایی و انتخاب شد.

Keywords:

برنج های بومی , عملکرد , کیفیت دانه , تنوع ژنتیکی