علی محمد کرانی - دانشجوی کارشناس ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد اقلید
بهفر فرزانه - عضوهیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اقلید
عبداله جوادی راد - مدرس دانشکده کشاورزی نیشابور

روش های تهیه زمین برای هر نوع گیاه با توجه به خصوصیات رشد ریشه و اندام های هوایی متفاوت است. انتخاب یک روش مناسب خاکورزی و واریته تاثیر قابل توجهی بر کمیت و کیفیت محصول دارد. در این طرح، اثر تیمارهای مختلف خاکورزی روی دو رقم جو به صورت اسپلیت پلات در غالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار جهت تعیین مطلوب ترین روش خاکورزی برای دو رقم جو، جهت افزایش عملکرد مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای که عامل فرعی را تشکیل دادند. عبارت بود از شامل سه تیمار 1) خاکورزی مرسوم در عمق 20-25 سانتیمتر (شخم با گاوآهن سه خیش،دیسک و تسطیح کن) 2) کم خاکورزی در عمق10-15 سانتیمتر (کولتیواتور ، دیسک و تسطیح کن خاکورزی حفاظتی در عمق7-10سانتیمتر (دیسک و تسطیح کن) و عامل اصلی در دو تیمار: 1)رقم CB و والفجر و خاکورزی و پارامتر عملکرد محصول اندازه گیری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که کم خاکورزی کارایی بهتری در مقایسه با دیگر روش های خاکورزی داشته و همچنین رقم CB نسبت به والفجر از نظر عملکرد در سطح بالاتری قرار گرفت با توجه به نکات فوق و بر همکنش تیمارها کم خاکورزی و واریته جوCB جهت مناطق نیمه خشک(طبقه بندی دو مارتین) مانند نیشابور توصیه می گردد