گیاهان دارویی آللوپاتیک در توسعه کشاورزی پایدار

آللوپاتی اولین بار توسط مولیش به کار برده شد . تولید مواد شیمیایی بوسیله بافتهای زنده و یا در حال تخریب گیاهان که با رشد گونه های همسایه خود اثر متقابل دارد را آللوپاتی گویند . آللوپاتی اثرات منفی و مثبتی دارد که از جمله اثرات منفی آن اختلال در رشد گونه های همسایه , کشت مخلوط , تناوب زراعی و خود مسمومی می باشد و از اثرات مثبت آن تولید علفکشها و آفت کشهای بیولوژیک و کاربرد آن در سیستم مدیریت تلفیقی آفات و اصلاح نباتات و غیره می باشد . با مطرح شدن توسعه کشاورزی پایدار و با توجه به اینکه هدف از کشاورزی پایدار به مفهوم موفقیت در سلامت محصولات زراعی و پایداری تولید آنهاست استفاده از تولیدات بیولوژیک گیاهی جایگاه ویژه ای یافته است . با توجه به اینکه آللوپاتی می تواند به عنوان ابزاری در زمینه اصلاح نباتات، حاصلخیزی خاک و حفظ نباتات بکار گرفته شود تصمیم به انجام این تحقیق به طور کتابخانه ای و تحلیلی در این زمینه گرفته شد. از این نظر که مواد آللوپاتیک از متابولیتهای ثانویه بوده گیاهان دارویی منابع بکری برای تولید این مواد نظیر آلکالوئیدها ، فلاونوئید ها و غیره می باشند . این مواد علاوه بر مصارف صنعتی و دارویی برای دفع آفات نباتی و کنترل بیماریهای گیاهی و علفهای هرز نیز مورد استفاده می باشند.