بررسی اثر آبیاری زمستانه بر افزایش عملکرد محصول زیتون در حوز ههای آبخیز شهرستان رودبار

به دنبال خشکسالی سالهای 76 و 77 در کشور و کاهش بارندگی در فصول پائیز و زمستان و در نتیجه رطوبت خاک در مراحل اولیه رشد و نمو گل درختان زیتون مناطق آبخیز حوزه رودبار و افزایش فزاینده درصد میوه های ناقص (shot berry) نسبت به سالهای ما قبل، ضرورت بررسی اثر آبیاری زمستانه باغات زیتون حوزه های آبخیز شهرستان رودبار بر درصد تشکیل میوه و افزایش عملکرد مورد توجه قرار گرفته و در این راستا، مطالع های در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 5 تیمار و 3 تکرار با تکیه بر عامل زمان بر روی درختان زیتون رقم زرد محلی رودبار انجام گرفت. هر واحد آزمایشی شامل 2 درخت (پر بار و کم بار) مجموعاً از 30 درخت جهت اجرای این آزمایش استفاده گردید. واحدهای آزمایشی هر کدام توسط یک درخت حاشیه از درختان انتخابی مورد استفاده در طرح جدا گردید. در این مطالعه به هر متر مربع از سایه انداز درختان حدود 500 لیتر آب طی دو مرحله ( 8 و 22 ) ماههای زمستان طبق روش اجرا داده شد. به منظور ارزیابی نتایج طرح، اندازه گل آذین در شاخه های انتخابی (چهار شاخه در چهار جهت درخت)، تعداد گل آذین و درصد تشکیل میوه، درصد میوه های سالم و ناقص شمارش گردید. نتایج این مطالعه نشانداد که آبیاری زمستانه اثر معنی داری در افزایش اندازه گل آذین، تعداد گل در گل آذین، درصد تشکیل میوه، درصد میوه های سالم دارد، بطوریکه بین تیمارهای مختلف و درختان شاهد به لحاظ اندازه گل آذین، تعداد گل در گل آذین، درصد تشکیل میوه, درصد میوه های سالم تفاوت معنی داری مشاهده گردید. بین زمانهای مختلف آبیاری زمستانه تفاوت معنی داری به لحاظ اندازه گل آذین، تعداد گل در گل آذین، درصد تشکیل میوه و درصد میوه های سالم مشاهده نگردید. کوچکترین اندازه گل آذین و کمترین تعدد گل در گل آذین، درصد تشکیل میوه و درصد میوه های سالم در تیمار شاهد (بدون آبیاری) مشاهده گردید

Keywords:

آبیاری زیتون , حوزه های آبخیز , درصد تشکیل میوه , آبیاری زمستانه