بررسی موانع کارآفرینی سازمانی و رابطه آن با کارآفرینی در کارکنان دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

سازمانها برای محیطی که کارآفرینی را ترغیب و استعدادهای افراد را باالفعل کند، اهمیت قابل ملاحظه ای قائل شده اند. یکی از مهمترین عوامل تسهیل و تقویت توان کارآفرینی در سازمان ساختار مناسب و تشکیلات متناسب با اهداف مورد نظر می باشد. با توجه به اهمیت مبحث کارآفرینی در دنیای امروز، توسعه و ترویج فرهنگ کارآفرینی بیش از پیش ضروری به نظر می رسد. هدف از این پژوهش مشخص کردن موانع کارافرینی سازمانی در دانشگاه صنعتی خواجه نصیر طوسی و بررسی رابطه آنها با کارافرینی بود. جامعه آماری پژوهش، کارکنان ‌دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی که در سال 1388 شاغل به کار می‌باشند،که نمونه مورد بررسی در ابتدا شامل 200 نفر و بعد از پاسخگویی به پرسشنامه ها 145 نفر در گروه سنی 20 تا 46 سال اعم از زن و مرد و با تحصیلات دیپلم تا فوق لیسانس که منتخب شده به روش تصادفی، بود. در این تحقیق به منظور جمع‌آوری اطلاعات مورد نیاز از دو پرسشنامه موانع کارافرینی سازمانی و پرسشنامه سنجش کارافرینی فردی استفاده شد.عمل پردازش داده‌های حاصل از پرسشنامه با استفاده از نرم‌افزار SPSS، هم از نظر توصیفی و نیز استنباطی، در ابتدا با استفاده از آزمون کفایت نمونه‌برداری و آزمون کرویت بارتلت و در ادامه از روش تحلیل عوامل برای کشف موانع کارافرینی و رگرسیون برای شناخت متغیر پیش بین مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که چهار عامل بعنوان موانع کارافرینی سازمانی شناخته شدند. این عوامل شامل فرهنگ سازمانی و عدم تفویض اختیار و کنترل بالا، توجه به سود کوتاه مدت و عدم آینده نگری و ارتباطات درون سازمانی از واریانس موانع کارافرینی سازمانی را تبیین کردند.پس از بررسی روابط بین عوامل مانع کارآفرینی سازمانی وکارافرینی؛ تنها بین عوامل فرهنگ سازمانی و ارتباطات درون سازمانی رابطه منفی معنی دار در سطح 0/01 وجود داشت، همچنین نتایج رگرسیون چند متغیری نشان داد که عامل فرهنگ سازمانی، تنها عامل پیش بینی کننده کارافرینی در سازمان بود.میزان موفقیت این پژوهش در حد رضابخشی می باشد.

Keywords:

موانع کارافرینی سازمانی , فرهنگ سازمانی , عدم تفویض اختیار , عدم آینده نگری , توجه به سود کوتاه مدت , ارتباطات درون سازمانی