مهدی کنعانی - کارشناسی ارشد کارآفرینی دانشگاه تهران
مهدی تاج الدین - کارشناسی ارشد کارآفرینی دانشگاه تهران
کامبیز طالبی - عضو هیات علمی دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران
مسعود تاج الدین - دانشجوی کارشناسی ارشد کارآفرینی دانشگاه تهران

اکثر روش های مدیریت و کنترل کیفیت بیشتر مناسب بنگاه های بزرگ و متوسط طراحی شده اند تا شرکتهای کوچک و کارآفرین، چون هزینه بالای اجرای این تکنیکها در تولید با مقیاس بالا و اندازه ی بزرگ یا متوسط بنگاه توجیه پذیر است. تکنیک SPC (کنترل آماری فرآیند) بعلت ماهیت و دقت بالای خود بسیار هزینه بر بوده و نیازمند پیگیری مداوم توسط پرسنل ویژه ومتخصص است. مقاله به بررسی چالش ها و تبیین ویژگیهای به کارگیری SPC در بنگاه های کوچک وکارآفرین می پردازد. ابتدای مقاله ادبیات SPC و مفاهیم آن مورد بررسی قرار می گیرد. سپس درخصوص نقش و جایگاه SPC در سیستم TQM بحث می شود؛ نهایتاً مسائل ویژه مربوط به کاربرد SPC در بنگاههای کوچک وکارآفرین بیان می شود. جمع بندی مقاله آن است که در بنگاههای کوچک خدماتی استفاده از -SPC چندان به صرفه نیست؛ اما در بنگاههای کوچک و کارآفرین تولیدی استفاده از SPC ضروری می نماید. به ویژه اگر بنگاه در یک زنجیره تأمین و خوشه ی صنعتی و ناگزیر از رعایت حدود بالا و پایین SPC و استفاده از تکنیک های استاندارد آن باشد؛ تا زبان کیفیت و گزارش های آن ها با گزارش ها و تکنیک های مورد استفاده توسط بنگاه مادر و سایر بنگاه های کوچک، متوسط و بزرگ عضو زنجیره تامین، خوشه یا شبکه هماهنگ باشد.

کارآفرینی، کنترل آماری فرآیند، بنگاههای کوچک کارآفرین، بنگاههای بزرگ