حبیب الله سالارزهی - استادیار، دکتری مدیریت سیاستگذاری، معاون آموزشی دانشکده مدیریت دانش
جلیل هاشمی - کارشناس ارشد مدیریت، کارشناس اداری دانشگاه پیام نور کردستان

کارآفرینی نماد پویایی، حرکت و تلاش مستمر برای ارتقای کیفیت حیات بشر است. رمز ماندگاری و بالندگی جوامع در عصر رقابت شتابان در داشتن کارآفرینان خلاق و سازمان های کارآفرین است. سازمان ها، بنگاه ها و کسب وکارهای اقتصادی و اجتماعی بنیان زندگی جامعه را تشکیل می دهند و تنها در پرتو تزریق و توسعه فرهنگ کارآفرینانه در سازمان ها می توان پویایی و نشاط را در حیات سازمان ها ایجاد نمود. کارآفرینی سازمانی یا همان فعالیت ها و گرایش های کارآفرینانه در یک سازمان تاسیس شده، عامل مهمی در توسعه سازمانی، اقتصادی و ایجاد رفاه است. بسیاری از شرکتهای تاسیس شده در پاسخ به تغییرات سریع داخلی و خارجی، ساختار عملیات خود را تغییر داده اند. نشریات خبر از نفوذ تفکر و اندیشه های کارآفرینی در ساختارهای اداری می دهند. برای استفاده هر چه بهتر از هر پدیده ای باید شناخت بیشتری از آن پیدا کرد. مقاله ی حاضر تلاش دارد به منظور شناخت بهتر کارآفرینی سازمانی، آن را در قالب یک سیستم تبیین نماید. در رویکرد سیستمی به کارآفرینی، تعیبن کننده های کارآفرینی سازمانی به عنوان درونداد و آثار کارآفرینی سازمانی به عنوان بروندادها و پیامدهای نظام کارآفرینی سازمانی معرفی می شوند. ماهیت و فرآیند کارآفرینی درون سازمان در تغییرات نوآورانه ساختارها، سبک ها، فناوری ها و فرآیندهای اصلی، مدیریتی و پشتیبانی سازمان ظهور می یابد.

کارآفرینی، کارآفرینی سازمانی، دیدگاه سیستمی