تعیین رابطه بین عوامل استراتژیک کارآفرینی با نوآوری و یادگیری سازمانی در کارکنان شرکت راه آهن استان مرکزی

هدف مقاله حاضرتعیین رابطه بین عوامل استراتژیک کارآفرینی با نوآوری و یادگیری سازمانی در شرکت راه آهن استان مرکزی می باشد تا از طریق آن الگویی قابل کاربرد در زمینه توجه وبکارگیری عوامل کارآفرینی سازمان برای ایجاد نوآوری و یادگیری سازمانی تهیه گردد. اساس مدل مفهومی تحقیق ازمدل مورالز وهمکارانش در سال 2006 اقتباس شده است وبا مطالعه منابع متعدد روابط متغیرها در مدل شکل گرفته است.روش تحقیق توصیفی کاربردی از نوع همبستگی استفاده شده واز پرسشنامه استاندارد برای سنجش متغیرهای مدل استفاده شده، جامعه آماری کلیه کارکنان شرکت راه آهن استان مرکزی است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای آماری کولموگروف– اسمیرنوف برای بررسی نرمال بودن داده ها، ازآزمون دوربین واتسون برای تعیین همبستگی بین متغیرهای مدل، از آزمونF برای بررسی رابطه رگرسیون و از آزمون t برای بررسی معنی دار بودن ضریب همبستگی بدست آمده استفاده شده است. نتایج نشان داده است که بین تمام عوامل استراتژیک کارآفرینی با نوآوری ویادگیری سازمانی در شرکت راه آهن استان مرکزی ارتباط مثبت وجود دارد بر اساس نتایج در پایان پیشنهادات لازم ارائه شده است.

Keywords:

عوامل استراتژیک , کارآفرینی , نوآوری سازمانی , یادگیری سازمانی