پراکندگی جغرافیایی نماتود مولد زخم ریشه، Pratylenchus loosi، در باغ های چای ایران و مطالعه همبستگی میزان جمعیت آن با ویژگی های فیزیکوشیمیایی خاک

نماتود مولد زخم ریشه ی چای، Pratylenchus loosi، مهم ترین عامل خسارت زا در باغ های چای شمال کشور است. پراکندگی و ارتباط آن با ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک و میزان عناصر غذایی خاک در ایران مطالعه نشده است. هدف از این تحقیق بررسی گسترش آلودگی باغ های چای به این نماتود و همبستگی آن با ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک است. به این منظور از مناطق مختلف چایکاری استان گیلان نمونه خاک و ریشه تهیه شد. علاوه بر شمارش نماتود در خاک و ریشه، مقادیر عناصر غذایی (نیتروژن ، فسفر و پتاسیم)، کربن آلی ، pH و بافت خاک نیز تعیین گردید. داده های مربوط به ویژگی های خاک و جمعیت نماتود، با توجه به مختصات مکانی هر نقطه، با استفاده از تخمین گر کریجینگ در محیط Arc GIS ترسیم شدند. نتایج نشان داد که، فراوانی آلودگی به نماتود در شرق گیلان (75 %) تقریبا دو برابر غرب گیلان (31%) است. بین جمعیت نماتود و ویژگی های خاک همبستگی رگرسیونی ضعیف وجود دارد. اما پراکنش جغرافیایی جمعیت نماتود با برخی از ویژگی های خاک مطابقت دارد. در مناطق شرق، آلودگی های شدید و متوسط در خاک هایی رخ می دهد که pH آن ها کم تر از 4/5 ، شن بالای 65 درصد، سیلت کم تر از 18 درصد و کربن آلی کم تر از1/2 درصد دارند.کلمات کلیدی: چای، نماتود مولد زخم ریشه، خاک، عناصر و خواص فیزیکوشیمیایی.